ผู้แต่ง : I am OaT
ตอนเล็กนั้น ร้องลั่น เรียกหาแม่ ฉันดูแล รักลูกยิ่ง เกินสิ่งไหน
หวังแต่ว่า อนาคต ลูกก้าวไกล ภายหน้าไป เจ้าจักได้ ดูแลตน
แม่ไม่อยู่ ตลอดไป หรอกลูกรัก เจ้าต้องเรียน รู้จัก ซึ่งเหตุผล
แม่ยอมเหนื่อย เพื่อให้เจ้า ไม่อายคน ความรักนี้ ที่เปี่ยมล้น ลูกอย่าลืม
สวัสดีครับ ผมเพิ่งสมัครสมาชิกเข้ามาใหม่ ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ ชอบแต่งกลอน ให้กำลังใจด้วยนะครับ ^^






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า