เพียงสายตาอบอุ่นละมุนนัก
สื่อความรัก,หวั่นไหว,ใส่ความฝัน
ตาต่อตาสานซื่อสื่อสัมพันธ์
ขอเธอนั้นจงประจักษ์ว่า รักเธอ
แม้วันใดหายหน้าไม่มาชื่น
รอค่ำคืนทำไมพาใจเผลอ
แสนเงียบเหงาเศร้าโศกทั้งโลกเบลอ
อยากพบเจอเธอจังเฝ้านั่งรอ
เธอสบายดีไหมใจอยากรู้?
แล้วอยู่อยู่หายไปที่ไหนหนอ?
รู้บ้างไหมใครเขาอยากเคล้าคลอ?
เพียงเติมต่อสายตามาเหมือนเคย
"ปรางค์ สามยอด"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
