...สองแขนอ้ารอรับประดับคู่
ไว้ชมดูเพ็งคิดพิศมัย
ปานฉะนี้มิเห็นเช่นใคร-ใคร
โอบกอดใจอยู่เดียวเปลี่ยวเอกา
...อยากมีคนคอยห่วงยามหลับฝัน
อยากนับวันที่ดาวพราวห่วงหา
อยากนั่งจ้องมองเงาในแววตา
โอ้อุราเพียงฝันเท่านั้นเรา
...ได้แต่รอ รอแล้ว และรอเก้อ
เมื่อไหร่เพ้อคนที่ใช่จะมาเฝ้า-
อยู่เคียงข้างอย่างคนรักคอยพักเงา
มีแต่เศร้าเข้าประโลมโหมน้ำตา
...เนื้อคู่ยังไม่เกิดเปิดทางรัก
ให้ประจักษ์เข้าใจในโหยหา
ให้แต่ซากเป็นฉากเจ็บเหน็บอุรา
เข้านำพาวาดลงตรงชีวิน...
ตะวันฉาย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
