ไยยังจมบ่มหวังครั้งอดีต
รอยร้าวกีดกั้นหว่างทางสดใส
หันมองเถิดรอยย่ำซ้ำเลือนไป
เป็นสิ่งไม่จีรังยั่งยืนยง
เพียงรอยรักหักล่มตรมแต่ทุกข์
ไม่เคยฉุกใจคิดจิตประสงค์
แต่รักเก่าเช้าค่ำช้ำอนงค์
ไยไม่ปลงลงบ้างปล่อยวางตน
อาจได้สบพบใหม่ที่ใช่กว่า
ใช่เอกาว้าวุ่นกรุ่นฉงน
ชายหญิงล้วนมีคู่อยู่เป็นคน
ต้องจำทนเจ็บบ้างพลางเจ็บจำ
ตุลาทิตย์
เจ็บแล้วจำ หุหุ
รอยร้าวกีดกั้นหว่างทางสดใส
หันมองเถิดรอยย่ำซ้ำเลือนไป
เป็นสิ่งไม่จีรังยั่งยืนยง
เพียงรอยรักหักล่มตรมแต่ทุกข์
ไม่เคยฉุกใจคิดจิตประสงค์
แต่รักเก่าเช้าค่ำช้ำอนงค์
ไยไม่ปลงลงบ้างปล่อยวางตน
อาจได้สบพบใหม่ที่ใช่กว่า
ใช่เอกาว้าวุ่นกรุ่นฉงน
ชายหญิงล้วนมีคู่อยู่เป็นคน
ต้องจำทนเจ็บบ้างพลางเจ็บจำ
ตุลาทิตย์
เจ็บแล้วจำ หุหุ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
