กรกฎาคม - ลมห่มฟ้า
หอบน้ำฝนพัดพามาไหวไหว
ฟังเสียงฝนหล่นดังระฆังไกว
จู่-จู่ ใจ เพรียกหา การมาเยือน
ของคนเคยใกล้ชิดสนิทสนม
เคยตากลม ล้อเล่น อยู่เป็นเพื่อน
ดึกสงัดเพียงไหนไม่ลืมเลือน
คืนอับเดือนแต่ใจไม่อับดาว
จากคนไกล ได้เธอ เสมอมิตร
จากคนชิดยิ่งใกล้ - ในคืนหนาว
แลกคำอุ่น บำรุงฝัน กันรวดร้าว
ฉันเต็มอิ่มทุกคราว...ทุกก้าวเดิน
และเมื่อมีหนทาง - ต่างต้องก้าว
ฤดูกาลนานยาว - เราห่างเหิน
อาจเพราะฉันใส่ใจเธอน้อยเกิน
หรือเพราะความบังเอิญ...จึงเมินกัน
จู่-จู่ ใจ ถามซ้ำ คำถามหนึ่ง
เพราะฟ้าขึงกางใบ เกินใฝ่ฝัน
หรือเพราะห่างเกินจิตคิดผูกพัน
จึงเพียงฉัน คร่ำครวญ ไห้หวนคิด
หรือลึก-ลึก เธอร้าว เท่า-เท่าฉัน
จึงเลือกหมางเมินกันและกั้นปิด
ก็ได้นะ...ลบฉันออก นอกใจมิตร
ฉันจะไม่ยึดติด คิดฝากรัก
กรกฎาคม - ลมห่มฟ้า
จำได้ว่าในฝัน...ฉันฟันหัก
เหมือนบางสิ่งบอก, บ่ง ส่งลางทัก
คนรู้จักเคยใกล้...จะไกลลับ!
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
