......นวลอนงค์เงื้ออออหัตถ์..ตวัดไม้
...หมายดนัย..บ้านริมโขง...ผู้โผงผาง
...แต่ละบทจรดเจ็บเหน็บสุรางค์
...เป็น..ป้า...บ้าง..ยาย..บ้าง..อ้างกันไป
......ผู้ชายอาไร้...ปากจัด..เกินวัดปรอท
...อุตส่าห์รอด..ใกล้บรรลุอายุขัย
...เป็นแบบนี้..ฤา..สาวศรีจะมีใจ
...อันตะไกร..ที่ว่าคม...ข่มไม่ลง
..............





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า