ฉุดหัวใจตัวเองไม่เกรงหวัง
สู่อีกฝั่งที่เอ่ยอย่างเคยท้อ
เก็บเอาความหวังดีมีเพียงพอ
มั่นคงต่อเส้นทาง, ระหว่างวัน
หลับตาลงตรงนี้สักทีหนึ่ง
ก่อนจะถึงปลายทางไกลห่างฝัน
ฝ่าชีวิตเมฆหมองละอองควัน
เพียงอยู่เคียงข้างกัน, ไม่หวั่นใจ.
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
06 ธันวาคม 2025, 05:12:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ...บังเอิญ... (อ่าน 6512 ครั้ง) |
| ||||||||||