สาวเอย......
เราซึ่งเป็นอิสตรีมากศรีศักดิ์
ใครไม่รักอย่างไรช่างใครเขา
ความรักมีรอบกายคล้ายคล้ายเงา
จงรักตัวของเรากว่าของใคร
เราจะรัก......
รักท้องฟ้าสดสวยด้วยเมฆขาว
บอกความหวังอีกคราวอาจพราวใส
รอเถิดรออีกครั้งสร้างกำลังใจ
เช่นรอเมฆฟ่องในละอองนวล
รักมวลไม้มิ่งขจีงามที่สุด
เกินจะหยุดพาเท้าก้าวชมสวน
มาฟังเพลงวิหคผกผินครวญ
เสียงอึงอวลจักจั่นอย่าหวั่นเลย
ค่อยมาต่อนะคะ...กลอนให้กำลังใจใครสักคน หรือหลายคนค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่มาอ่านและมาร่วมสนุกกัน
พอดีมีงานหลายๆค่ะ
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 03:41:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: สาวเอย (อ่าน 12636 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า