มิเทียบทันขวัญแขแม้เพียงเสี้ยว
ซึ่งปราชญ์เปรียวเรียวไหวในอักษร
ทุกบาทบทหยดย้อยร้อยอาวรณ์
ดุจอัปสรพรพรมฉมคคนางค์
.........................................................................
.....เพียงทอถักอักษรเป็นกลอนสาน
...ตามบุราณใช่..วิทู...ครูวรรณศิลป
...ขอเสมอเพื่อนกรองคล้องกวิน
...เอ่ยวาทินสู่กันฉันไมตรี






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า