[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[dokkrajaiw]

ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง
มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา
ให้มัวเมาประหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย

ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก
สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
อันเมาเหล้าเช้้าสายยังหายไป
แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน

................................


ขอร่วมรำลึกถึงบรมครูกลอนสุนทรภู่ด้วยอีกคน โดยการย้อนรำลึกไปถึงช่วงเวลาและเหตุการณ์ตอนสำคัญๆ ในประวัติศาสตร์เมื่อร้อยกว่าปีที่แล้ว

ตาม บทกลอนข้างบนท่านสุนทรภู่เขียนขึ้นสดๆตอนอาศัยอยู่ในเรือหลังถูกขับออกจากวัดราษฎ์บูรณะ ด้วยข้อหาน่าอับอาย จีบสาว กินเหล้า และทะเลาะกับพระลูกวัด แต่ท่านก็พยายามที่จะเรียกสติตัวเองกลับมา อย่างที่อธิบายไว้ในบทกลอนและยอมรับว่า เพราะตัวเองเป็นต้นเหตุ


ขอรำลึกถึง