สักวา แต่งกลอน เมื่อตอนค่ำ
หัวคะมำ ตีลังกา หน้าฟาดโต๊ะ
มีรอยปูด เท่ากำปั้น สำลีโปะ
โฮะ โฮะ โฮะ แต่งกลอน ตอนง่วงนอน
นั่งหาวหวอด แต่ว่า นอนไม่หลับ
มานั่งนับ ลูกแกะ และลูกแพะ
ประเดี๋ยวเดียว ลูกแพะ ไล่ขวิดแกะ
ร้องแบ๊ะๆ แพะกับแกะ มีหลายตัว
เห็นแต่แพะ เพราะแกะ ไม่ยอมออก
คงช้ำชอก แกะไป แบบมั่วๆ
แกะไม่ออก สงสัย คงติดชัวร์
แพะเลยหัวเราะก้อง ร้องแบ๊ะๆ~~
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
