เมื่อยามชังดั่งผึ้งขมระทมใจ ช่อมาลัยทอแสงเรืองยังเคืองตา
โอ้น้องเอ๋ยก่อนเราเคยเชยชมชื่น ร้อยระรื่นอุ่นไอรักเป็นนักหนา
ประหนึ่งนกโบกโบยโชยนภา ดวงดาราประดับเดือนเสมือนเรา
แล้ววันนี้ดรุณีไม่มีรัก จะหาญหักฤทัยให้อับเฉา
ควงชายอื่นมายืนยิ้มทิ่มอกเรา สิ่งเก่าเก่าเธอทิ้งได้ง่ายจังเลย
ตาคู่นั้นผูกสัมพันธ์วันเก่าก่อน ตักเคยนอนหนุนแนบแบบเปิดเผย
มือคู่นั้นมันนุ่มนวลชวนคุ้นเคย ปากเอื้นเอ่ยป้อนคำหวานมานานปี
จะไม่รักมาพักใจทำไมหนอ แกล้งยกยอพนอนอบทำชอบพี่
บทจะไปไวกว่าลิงทิ้งทันที ไม่รอรีมีชายอื่นสุดฝืนทน
แม้หางตาไม่แลชะแง้มอง โอบประคองชายคนใหม่ไร้เหตุผล
อย่าทำเหมือนไม่เห็นพี่มีตัวตน รักเกลื่อนกล่นคนหลายใจจำไม่ลืม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
