ความทรงจำ พร่ำอยู่ เคียงคู่ชิด
ด้วยมิ่งมิตร คิดลา จากหน้าหาย
มีใครหนึ่ง จึงเจ็บ หนาวเหน็บกาย
ให้เดียวดาย หน่ายนัก เมื่อรักจร
ความทรงจำ ย้ำตอก บอกอ้างว้าง
ความแตกต่าง ห่างไกล ใจทอดถอน
ยามนี้เหงา เศร้าหม่น ก่นคำวอน
จึงฝากกลอน อ้อนครวญ มาป่วนเธอ
ด้วยมิ่งมิตร คิดลา จากหน้าหาย
มีใครหนึ่ง จึงเจ็บ หนาวเหน็บกาย
ให้เดียวดาย หน่ายนัก เมื่อรักจร
ความทรงจำ ย้ำตอก บอกอ้างว้าง
ความแตกต่าง ห่างไกล ใจทอดถอน
ยามนี้เหงา เศร้าหม่น ก่นคำวอน
จึงฝากกลอน อ้อนครวญ มาป่วนเธอ
ไม่รู้ใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
