จาตนิน ไม่สิ้น จินตนา

จาตนิน ผินพักตร์มาทักท่าน
หมายจรดจารงานกลอนบวรศิลป์
แม้นอ่อนด้อยร้อยความไม่หวามจินต์
ก็ยังหมายร่ายริน จินตนา

ด้วยมีใจใฝ่รักในอักษร
กาพย์โคลงกลอนอ้อนคำช่างล้ำค่า
ขอฝากกายร่ายบทพจนา
ร้อยวาจามาทักมิตรนักกลอน

แต่งด้วยเพียรเขียนไปด้วยใหลหลง
เข้าสู่ดงวงวรรณกลั่นอักษร
เพิ่อสลักถักสานกานท์บวร
และออดอ้อนย้อนคำตามทำนอง

ระบายความยามทุกข์หรือสุขสม
หากนิยมชมชอบตอบสนอง
จะเรียงร้อยถ้อยความตามครรลอง
ให้สมปองของไฟในอารมณ์

ยามวังเวงเคว้งคว้างก็สร้างฝัน
ร่ายรำพันสรรถ้อยเรียงร้อยสม
เขียนเรื่องราวคราวสุขคราวทุกข์ตรม
ร้อยคารมห่มฝันแห่งวันวาร

เพราะหากใจไร้ฝันน่าครั่นคร้าม
จึงนิยามพล่ามคำลำนำขาน
มาหยอกล้อต่อคำให้สำราญ
ได้ถักสานงานฝันจรรโลงใจ

เรื่องมากมายหลายหลากที่อยากเล่า
ทั้งเรื่องเศร้าเหงาอุราเรื่องสาไถย
เรื่องสนุกสุขสันต์คละกันไป
บันทึกไว้ในกานท์บนลานคำ...๚ะ๛