สูงสุดเกินเอื้อมไขว่คว้า
เพียงตาต้องมองแลเห็น
จักหมายมิวายยากเย็น
ลำเค็ญแท้หนอใจเรา
หวั่นหวั่นพรั่นพรึงวิตก
สะทกทั่วจิตเงียบเหงา
แค่มืดบอดมัวซึมเซา
ต้องเศร้าอาลัยอาวรณ์
เจ้าเอยปิดซ่อนความรัก
อีกสักกี่กาลนานก่อน
หมื่นคำกล่าวย้ำอ้อนวอน
หาคลอนใจแม่นงคราญ
ชิงชังรังเกลียดหรือเจ้า
จึงเฝ้ายื้อยักหักหาญ
ให้ทนกมลทุกข์ทรมาน
ผลาญหทัยด้วยความเย็นชา
โปรดเถิดเปิดใจได้ไหม
ให้ได้รู้ความเสน่หา
เพราะไกลเกินคำนำพา
ขออย่าลาร้างห่างกัน
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
06 ธันวาคม 2025, 03:40:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: อย่าห้ามใจได้ไหมฟ้า (อ่าน 8951 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
