.jpg)
๐ ทรชน ๐
๐ ทรชนคนชังมิหวังชิด
อำมหิตตราหน้าหมายกาหัว
มีรางวัลนำจับประดับตัว
จำหมองมัวมืดมนอนธการ
๐ กว่าจะรู้ระลึกสำนึกโทษ
ก็ไกลโยชน์เกินย้อนก่อนคำศาล
พิพากษาตราวัตรดัดสันดาน
ทรมานอักโขกะโซ่ตรวน
๐ คนข้างในอยากออก..ข้างนอกเล่า
อย่าพึงเข้า..จงตรึกรำลึกหวน
ถ้าสบายกายจิตเมื่อติดตรวน
คนในคงมิครวญกำสรวลมา
๐ เสรีภาพคราบหวังยังฝังจิต
ทรชนคนผิดนิมิตหา
ทุกวันคืนลอยล่องสองนัยน์ตา
ไขว่และคว้า..เสรี..ที่เคยเป็น ฯ
“ขอขอบพระคุณพี่ตะวันและ พณฯท่าน บอม บดินทร์ดุ๊ก ที่ร่วมบรรยายภาพ..เป็นอย่างยิ่ง
เหตุที่เขียนกลอนแนวนี้ก็เพราะว่าผมได้อ่านและรับรู้ความรู้สึกของผู้ถูกจองจำรายหนึ่ง
ที่เขาได้ระบายความรู้สึกที่เขาได้อยู่ในสถานที่อันทรงเกียรติแห่งนั้นมานานปี ซึ่งสุดแสนจะทรมาน
ทั้งทางกายและจิตใจ จึงอยากนำสิ่งที่ น.ช. ท่านนี้รู้สึกสะท้อนออกมาเป็นกลอนเท่าที่ผมจะบรรยายได้
และก็ขอขอบพระคุณทุกท่านที่ร่วมรับชมและรับฟัง กระทู้นี้”
ด้วยความเคารพอย่างสูง
เมฆา....
๐ ปล.คำว่าตรวน เป็นสัมผัสซ้ำนะครับ ๐
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
