บ อ ก รั ก กั บ ด า ว
ค่ำคืนแห่ง..แสงดาว..พร่างพราวฟ้า
ระยิบตา..หวามไหว..คล้ายชวนฝัน
กระพริบเย้า..เฝ้าพนอ..คลอแสงจันทร์
คืนเงียบงัน..พลันอุ่น..ละมุนใจ
ดาวดวงน้อย..คล้อยเคลื่อน..เหมือนอยากถาม
ว่ามีความ..ยามเหงา..ถึง "เขา" ไหม
อยากบอกเจ้า..ดาวน้อย..ลอยเลื่อนไป
รู้ไปใย ด้วยใจนี้..อยู่ที่ "ดาว"
ขอพักพิง..อิงใจ..ไว้สักครู่
แม้ได้อยู่..สู่สาง..แล้วว่างเปล่า
กลิ่นผกา..มาล้อม..กล่อมฝันยาว
...บอกกับดาว ว่ารัก..ช่วย..ถักทอ...
รัตติกาล