
บทกวี
ฉันมาตามหาบทกวี...
ความงามความสุนทรีย์ทั้งปวงที่มีอยู่
ในหล้า ในภาษา ในศิลปะ
และความเข้าใจชีวิต
ฉันมาตามหามวลมิตร...
ผู้รักและประดิษฐ์ถ้อยคำให้เป็นบทกวี
หลั่งรินรดกำซาบใจมวลหมู่ชน
ส่งกลิ่นหอมทวนลมฟุ้ง
อนันต์กาล
ฉันผ่านมา...
เวียนสืบเสาะสรรวัตถุดิบอันไม่สำคัญ
แต่จะกอปรเป็นบทกวีที่ยิ่งใหญ่
ครบองค์ศิลปะ หยั่งรากมั่นในปฐพี
งอกเงยสู่นภายามแสงตะวันส่อง
เติบโตในสายลมจินตนาการ
ผลิดอกบานเฉิดฉันท์ราวอัคคีอันร้อนแรง
แผดไหม้ความหมองหม่นให้สิ้น
คงแต่ความสว่างสดใสให้มวลมนุษย์
ตราบนิรันดร์.
ต้นก้ามปู
11/4/54





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า