ท้อแท้ทุกข์ท่วมท้น...หม่นใจนัก
จึงจวนจักจนจาง...ห่างไปหนา
อยากอยู่แย้งหยอกเย้า...เหงาอำลา
ไห้โหยหาห่างเหิน...เมินวจี
ติดตามต่อเติมแต่ง...ด้วยแรงฝัน
เนิ่นนานนั้นแน่นหนัก...เป็นศักดิ์ศรี
เมื่อมิ่งมิตรเมืองแมน...แดนคนดี
ชักชวนชี้ชื่นชอบ...มอบคำกลอน
จึงจวนจักจนจาง...ห่างไปหนา
อยากอยู่แย้งหยอกเย้า...เหงาอำลา
ไห้โหยหาห่างเหิน...เมินวจี
ติดตามต่อเติมแต่ง...ด้วยแรงฝัน
เนิ่นนานนั้นแน่นหนัก...เป็นศักดิ์ศรี
เมื่อมิ่งมิตรเมืองแมน...แดนคนดี
ชักชวนชี้ชื่นชอบ...มอบคำกลอน
ไม่รู้ใจ
ผิดพลาด ขออภัย ค่ะ......เพิ่งลองหัดแต่ง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
