นั่งมองท้องฟ้า.. เห็นดาวระยิบระยับ..ไหว
ดาวดวงนั้น..นั่นไง..ที่เราส่งใจให้กัน
ส่องสว่างพร่างพราว..ท่ามกลาง...เวหน
ราตรีไม่มืดมน..รัตติกาล..ไม่หมองมัว
ทิวากาลเคลื่อนผ่าน..แสงดาว..เลือนหาย
ทิพากรเคลื่อนย้าย..สาดแสง..ร้อนแรง
กลางวันมิอาจพบ..ฤาจบ..สัมพันธ์
แต่ความคิดถึงเป็นพลัง..จะเย้ยจันทร์...รอเคียง
..................






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
