หนาวที่ผ่านน้ำท่วมจนอ่วมหนัก
ไหลทะลักภาคกลางอีสานใต้
มามีนาหน้าร้อนซักอ่อนใจ
อ้าวนี่ไหงเหมันต์ฉันล่ะกลัว
ยังไม่พอจบสิ้นแผ่นดินไหว
เหนือรับไปเต็มเปาเขย่าทั่ว
เป็นระลอกออกย้ำซ้ำกันนัว
โอ้ยน่ากลัวอัฟเตอร์ช็อคตอกลุกลาม
ทั้งภาคใต้สลดอดไม่ได้
ฝนห่าใหญ่ไหลหลั่งทั้งเขตขาม
เลนโคลนดินหินทรายทะลายตาม
ในทุกยามดูประหวั่นน่าพรั่นพรึง
โลกสีเขียวเดี๋ยวนี้ที่แปรเปลี่ยน
ฤดูเวียนสับสนคนถามถึง
นี่ถึงกาลสิ้นใช่ไหมให้รำพึง
โลกเลยจึงส่งผ่านสัญญาณภัย
(ฟ้า) ยองหละปูน
๓๑ มี.ค. ๕๔
ไหลทะลักภาคกลางอีสานใต้
มามีนาหน้าร้อนซักอ่อนใจ
อ้าวนี่ไหงเหมันต์ฉันล่ะกลัว
ยังไม่พอจบสิ้นแผ่นดินไหว
เหนือรับไปเต็มเปาเขย่าทั่ว
เป็นระลอกออกย้ำซ้ำกันนัว
โอ้ยน่ากลัวอัฟเตอร์ช็อคตอกลุกลาม
ทั้งภาคใต้สลดอดไม่ได้
ฝนห่าใหญ่ไหลหลั่งทั้งเขตขาม
เลนโคลนดินหินทรายทะลายตาม
ในทุกยามดูประหวั่นน่าพรั่นพรึง
โลกสีเขียวเดี๋ยวนี้ที่แปรเปลี่ยน
ฤดูเวียนสับสนคนถามถึง
นี่ถึงกาลสิ้นใช่ไหมให้รำพึง
โลกเลยจึงส่งผ่านสัญญาณภัย
(ฟ้า) ยองหละปูน
๓๑ มี.ค. ๕๔