...หนาวน้ำตา...
...ชลเนตรไหลหล่นปนสะอื้น
เหมือนฉันยืนตายทั้งเป็นเห็นบ้างไหม
ขามันล้ามืออ่อนแรงมิแสร้งไป
เจ็บทรวงในแทบทรุดหลุดออกกาย
...บทพิสูจน์คำว่ารักทักแล้วจาก
เข้ามาฝากให้รอยคอยเฝ้าฉาย
ส่งเพลิงสุ่มรุมเร้าเข้าทักทาย
สู่ที่หมายคือใจฉันถูกบั้นลง
...หนาวน้ำตาคราเศร้าเมื่อเขาฝาก
เจ็บช้ำซากกลั่นหมองนองเป็นผง-
ดิ่งสู่ลึกผนึกจำนำบรรจง
ติดมั่นคงที่ฤทัยใครบรรเลง
...ยกมือปาดน้ำตาที่ทาแก้ม
สะอื้นแซมอีกหนปนข่มเหง
มีน้ำเนตรหยดปลง...ลงเป็นเพลง
ให้ครื้นเครงคนเศร้า...เฝ้าน้ำตา...
ตะวันฉาย
...ชลเนตรไหลหล่นปนสะอื้น
เหมือนฉันยืนตายทั้งเป็นเห็นบ้างไหม
ขามันล้ามืออ่อนแรงมิแสร้งไป
เจ็บทรวงในแทบทรุดหลุดออกกาย
...บทพิสูจน์คำว่ารักทักแล้วจาก
เข้ามาฝากให้รอยคอยเฝ้าฉาย
ส่งเพลิงสุ่มรุมเร้าเข้าทักทาย
สู่ที่หมายคือใจฉันถูกบั้นลง
...หนาวน้ำตาคราเศร้าเมื่อเขาฝาก
เจ็บช้ำซากกลั่นหมองนองเป็นผง-
ดิ่งสู่ลึกผนึกจำนำบรรจง
ติดมั่นคงที่ฤทัยใครบรรเลง
...ยกมือปาดน้ำตาที่ทาแก้ม
สะอื้นแซมอีกหนปนข่มเหง
มีน้ำเนตรหยดปลง...ลงเป็นเพลง
ให้ครื้นเครงคนเศร้า...เฝ้าน้ำตา...
ตะวันฉาย
ว่าร้องไห้ไหลน้ำตา อุราช้ำ
เจ็บปวดกล้ำคำหมายเจียนตายว่า
ทุกข์ทนท้อคลอไหล สายน้ำตา
ธรรมดาครารัก มาพรากไป
หนาวน้ำตากี่คราเล่าเศร้าจะหมด
ด้วยรัดทดลดคล้ายทำลายไหม้
เช่นรักหลอกออกเด่น ดั่งเล่นไฟ
เผากายใจ ให้กลับ รีบดับฟืน
คือสัญญาค่าจำ ตัวนำโศก
วิปโยคโตรกกาล รอนรานสะอื้น
ไม่จดจำนำซับ หวนกลับคืน
จะยัดยืนคืนกำลัง -ลืม- ตั้งใจ
ยกมือปาดหยาดน้ำตา ว่าสุดท้าย
ปัจจุบันคล้ายร้ายผ่าน ไม่สานใส่
อยู่กับตนคนนอก บอกปัจจัย
อยู่กับใจ ใดเล่า...กลับเท่าทุน