บักเขียบงอม บ่หอมหวาน ปานใดดอก
ขึ้นบ้านนอก ออกผล ก็หล่นหาย
น้อยคนมัก รักกิน ผินมองกลาย
คนมักหลาย ลายพันธุ์หนัง ซื้อชั่งกิน
จักจั่นปั่นเสียง ตะเกียงส่อง
หยั่นหยั่นร้อง ป้องเขิน ลำเพลินผิน
โอ้ ละหนอ คลอหวาน ขานคนยิน
โอ้ หนอ อก ตกขิดิน ใผสิเก็บกิน.. เพิ่นให่ยินหนอคำอ้าย ย ย
วาซั่น
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
