.jpg)
ยุง..อมยิ้ม
...ชีวิตยุง ยุ่งเหยิง กระเจิงยิ่ง
หาที่พิง ผ่อนพัก มักจะเผลอ
แอบจุ๊บจุ๊บ เจาะจิ้ม หวังอิ่มเจอ
ไฟช๊อต!เซ่อ ซมซาน มานเซซวน
...ต้องเอี่ยวปีก หลีกป้อง ล่องปกปิด
รักษ์ชีวิต ต้องไว ใคร่ผันผวน
อย่าเที่ยวแห่ โอบดะ ทั้งกระบวน
เดี๋ยวจะป่วน ป่นปี้ และบี้บู
...ข้อระวัง หวังมุ่ง ยุงทั้งหลาย
อย่าบินว่าย เวียนว่อง แถวบ้องหู
ด้วยอาจแหลก กลางหาว ด้าวดับดู
ยุงทุกผู้ โปรดฟัง ระวังตัว
...จุดที่สอง น่องแขน อันแสนอวบ
ง่ายแก่การ ถูกรวบ ตบควบหัว
เป็นจุดเด่น เกินไป ให้จำ,กลัว
อย่าได้มั่ว หิวเพลิน เดินหลงกล
...แถวใบหน้า อย่าใกล้ โดยใช่เหตุ
จุดอาเพท ภัยผอง มันล่องหน
ด้วยฝ่ามือ อรหันต์ นั้นบัดดล
ถึงพิกล พิการ น่ะหลานยุง
...ครั้นจุดจอด ปลอดดี ก็มีอยู่
แต่ต้องรู้ มนต์อิง เพื่อสิงสุง
บริเวณ เส้นอก ยกเหนือพุง
ค่อยค่อยพุ่ง ตุงไต่ ใกล้ใกล้ทรวง
...เจาะที่อก ข้างซ้าย เป้าหมายหลัก
เพราะมากคน บ่นรัก หักห่วงหวง
เจ้าจงเกาะ เจาะกิน ให้สิ้นดวง
ยิ่งเลือดลวง คนช้ำช้ำ ยิ่งฉ่ำใจ....
อิ่มแปร่เลยเชียวหล่ะ...พี่น้องยุงทั้งหลาย
ปล.มนุษย์อกหัก มักรู้สึกช้า..อิอิ
***เมฆา...***
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
