
ไม่เหมือนจริงสักนิดที่ชิดเชื้อ
เป็นเพียงเหยื่อลานกลอนที่ซ่อนขม
รักสนุกสุขคล้ายได้คลายปม
ทุกข์ระทมในฝันที่บรรเลง
แล้วยังเพียรเวียนว่ายมิได้หยุด
ยังเผลอผุดอารมณ์ให้ข่มเหง
น้ำตาอีกฟากฝั่ง..ยังวังเวง
แสร้งครื้นเครงตามกวีที่บีฑา
คนเขียนคำหว่านล้อมในอ้อมกอด
เจ็บตลอด..แต่ทน..ให้ค้นหา
ซ่อนหลายสิ่งพิงพักอักษรา
อนิจจา..เป็นกรรม..คนทำกลอน


จินตนาจากฝันนั้นมากนัก
เมื่อความรักไม่แท้..แน่หลอกหลอน
แต่หากใครรักจริงสิ่งแน่นอน
ความสุขย้อนอ้อนหวานซ่านฤดี
ภาษาสารกานท์กวีนี้ก็แปลก
สามารถแยกอารมณ์สมสุขศรี
มองตื้นลึกหนาบางอย่างเสรี
แล้วแต่จิตใครมีที่ใคร่ครวญ
สัมผัสได้มากน้อยตามรอยฝัน
ใช่ใครกันกำหนดกฎกระสวน
มองให้ซึ้งถึงได้ไม่เรรวน
มีทั้งส่วนของอารมณ์ผสมมา
หากดวงใจนิ่งแท้ไม่แปรเปลี่ยน
มีแสงเทียนส่องสว่างทางปัญหา
ล้วนแก้ได้เดินถูกปลูกปัญญา
สร้างราคาแห่งตน ไม่หม่นมัว.
เมื่อความรักไม่แท้..แน่หลอกหลอน
แต่หากใครรักจริงสิ่งแน่นอน
ความสุขย้อนอ้อนหวานซ่านฤดี
ภาษาสารกานท์กวีนี้ก็แปลก
สามารถแยกอารมณ์สมสุขศรี
มองตื้นลึกหนาบางอย่างเสรี
แล้วแต่จิตใครมีที่ใคร่ครวญ
สัมผัสได้มากน้อยตามรอยฝัน
ใช่ใครกันกำหนดกฎกระสวน
มองให้ซึ้งถึงได้ไม่เรรวน
มีทั้งส่วนของอารมณ์ผสมมา
หากดวงใจนิ่งแท้ไม่แปรเปลี่ยน
มีแสงเทียนส่องสว่างทางปัญหา
ล้วนแก้ได้เดินถูกปลูกปัญญา
สร้างราคาแห่งตน ไม่หม่นมัว.
"บ้านริมโขง"






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า