.jpg)
...คนเหงาเงียบ...เลียบฝั่ง...ต้องนั่งหลบ
มิอาจพบ...หน้าใคร...กลัวใจเผลอ
เพียงน้ำตา...เพื่อนเดียว...ที่เกี่ยวเจอ
รินเสมอ...ครายล...เธอก่นคำ
...ฝากสำเนียง...เสียงใจ...ส่งไปถึง
อีกฟากหนึ่ง...แดนนั้น...รำพันพร่ำ
หวังเธอรู้...รับพจน์...บทลำนำ
ยังยืนยัน...โยงย้ำ...ด้วยคำเดิม...
....................//ทอฝัน
มิอาจพบ...หน้าใคร...กลัวใจเผลอ
เพียงน้ำตา...เพื่อนเดียว...ที่เกี่ยวเจอ
รินเสมอ...ครายล...เธอก่นคำ
...ฝากสำเนียง...เสียงใจ...ส่งไปถึง
อีกฟากหนึ่ง...แดนนั้น...รำพันพร่ำ
หวังเธอรู้...รับพจน์...บทลำนำ
ยังยืนยัน...โยงย้ำ...ด้วยคำเดิม...
....................//ทอฝัน
เหมือนเร้นกายหายห่างร้างแลเหลียว
เหมือนคนเดียวคอยหมายได้ใดเสริม
เหมือนเยื่อใยไม่พอรอเพิ่มเติม
เหมือนพึ่งเริ่มสนใจในไมตรี
เพียงคำน้อยลอยมาว่าลาจาก
เพียงคำฝากด้วยหมองต้องหลีกหนี
เพียงอารมณ์บ่มแค้นแสนโศกี
เพียงเข้าใจในพี่นี้เปลี่ยนไป
ขอจดจำคำฝากจากปากเจ้า
ขอรับเอาความผิดจิตหวั่นไหว
ขออวยพรวอนหวังครั้งเจ้าไกล
ขอจงได้สมสิ่งที่หญิงปอง
เหมือนคนเดียวคอยหมายได้ใดเสริม
เหมือนเยื่อใยไม่พอรอเพิ่มเติม
เหมือนพึ่งเริ่มสนใจในไมตรี
เพียงคำน้อยลอยมาว่าลาจาก
เพียงคำฝากด้วยหมองต้องหลีกหนี
เพียงอารมณ์บ่มแค้นแสนโศกี
เพียงเข้าใจในพี่นี้เปลี่ยนไป
ขอจดจำคำฝากจากปากเจ้า
ขอรับเอาความผิดจิตหวั่นไหว
ขออวยพรวอนหวังครั้งเจ้าไกล
ขอจงได้สมสิ่งที่หญิงปอง
"บ้านริมโขง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
