
บทกวีไม่มีชื่อคือ..อกหัก
กลัวคนทักคนเจอให้เก้อเขิน
กลัวใครรู้อยู่เหงาเขาเพลิดเพลิน
แม้แต่เดินยังย่องคอยมองเมียง
หมดความรัก- หมดอาลัย- หมดตายอยาก
แม้จะฝากชื่อกลอนยังอ่อนเสียง
สงสารเด้...สงสารสาว เจ้าสำเนียง
แค่เรียบเรียง ชื่อกลอน...ยังอ่อนแรง.
กลัวคนทักคนเจอให้เก้อเขิน
กลัวใครรู้อยู่เหงาเขาเพลิดเพลิน
แม้แต่เดินยังย่องคอยมองเมียง
หมดความรัก- หมดอาลัย- หมดตายอยาก
แม้จะฝากชื่อกลอนยังอ่อนเสียง
สงสารเด้...สงสารสาว เจ้าสำเนียง
แค่เรียบเรียง ชื่อกลอน...ยังอ่อนแรง.

"บ้านริมโขง"






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า