ดาวไม่ห่างจากฟ้าแม้คราเหงา
ยังมีเงาแห่งแสงแต่งแต้มสรวง
ราตรีกาลกล่อมเห่ไร้เล่ห์ลวง
อบอุ่นทรวงมองฟ้ายามล้าใจ
ฉายแสงนวลระยิบกระพริบทั่ว
ท่ามฟ้าหลัวตรึงรูปแสงวูบไหว
โชนแสงแววรอบกายดั่งสายใย
ล้อมรัดไว้ร่วมวงกลางดงดาว
งดงามเอยแสงพร่างกระจ่างตา
ชื่นอุราครวญบอกผ่านหมอกขาว
เฝ้าเรียงคำเกริ่นถ้อยร้อยเรื่องราว
จากใจสาวยามเหงาเข้าแทรกทรวง
~แม่ค้าหน้าหวาน~
แม้ห่วงหวงดวงดาวสักแค่ไหน
เทียบไม่ได้กับดวงใจในแดนสรวง
ที่ถูกเธอสลักปักไว้ในแดดวง
ให้ห่วงหวงกว่าดวงใดในโลกา
ถึงมีดาวดวงใดย่างเยื้องให้
มิปักใจรักใคร่ห่วงใยหนา
มีดวงเดียวลอยโดดเด่นเพ็ญนภา
ส่องแสงจร้ากลางดวงใจฝันใฝ่ปอง
ฉันเอง..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
