เสน่ห์นาง..
แม้มิวายพาใจไม่ให้คิด
สำนึกจิตมัวแต่หลงพะวงหา
อยากไปหมดอดไม่ได้ใจนำพา
จำต้องฝ่าเปลวไฟใคร่ร้อนแรง
ไม่มัวแข่งอวดสำแดงลีลาเลิศ
มันก่อเกิดจากภายใช่แอบแฝง
เข้าพันตูคลุกเคล้าเหล่าจำแลง
ราคะแฝงในจิตใจใฝ่นำทาง
แล้วมาติดกับดักเธอวางไว้
เดิมพันด้วยหัวใจใกล้ฟ้าสาง
ไปไม่รอดเลยจบเห่เสน่ห์นาง
เป็นอีกครั้งรักไม่จางจากหัวใจ
ฉันเอง..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
