[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Msp.]

รักนะ..เออ



อยากจะพูด   กล่าวอย่างไร   ให้สมปาก

อยากจะฝาก  คำอะไร   ให้ถวิล

อยากจะเอ่ย   เอื้อนบอก  ฝากยุพิน

อยากไม่สิ้น  คำไหนสม  คารมกานท์


มีคำไหน   ก็ไม่เต็ม   ความรู้สึก

มีคำไหน   ก็ไม่ลึก   ที่จะขาน

มีคำไหน   มันเทียบได้  ดั่งดวงมาน

มีคำไหน   ที่จะจาร  ล้านผ่านคำ


ทำอย่างไร   ให้เธอรับ   ความรู้สึก

ที่ฉันนึก   ฝากดวงแด   แม่คมขำ

ว่าคิดถึง   ห่วงหา   มาประจำ

คงไม่พ้น  กับคำ   รักนะ..เออ
 



ฉันเอง..

“ รักนะจ๊ะ..รักนะ “


คำที่บอกออกมาว่า “รักนะ”
แต่มักจะทิ้งฉันนั้นรอเก้อ
ปากก็ว่ารักจังคลั่งละเมอ
ยังทำเผลอลืมคำอยู่ร่ำไป

ปากก็ว่าคิดถึงตรึงตรานะ
มิเคยจะปลอบขวัญวันร้องไห้
แถมยังว่าห่วงจังดังฤทัย
แต่ตัวไกลไม่รู้..ดูเธอทำ

“รักนะจ๊ะ” คิดถึงซึ้งแต่เจ้า
กลับทิ้งกันพลันเหงาเศร้าถลำ
“รักนะจ๊ะ” พูดฝากหากใจดำ
ไม่เคยโทรเพียงคำจะนำพา

"เกินจะเอ่ยว่ารักให้ปักซึ้ง
จะเข้าถึงใจฉันสักล้านค่า"
ยินแต่เสียงเพียงลมห่มวาจา
เพียงบุปผาสักช่อก็ไม่มี

“รักนะจ๊ะ” คิดถึงรำพึงหา
“แก้วดวงตายอมให้ใจของพี่
รักสวาทขาดใจใคร่ยอมพลี
ดวงฤดี..รักนะ ..จ๊ะ ..รักจัง”

ใจจะขาดรอนรอนอ่อนอกแล้ว
คำหวานแจวรำพันให้ฉันคลั่ง
คำว่ารักจากใครใคร่จงฟัง
จากคำพลั้งแค่เล่น..หรือเป็นจริง     

..ใจเธอ


"มะสะแป"