.jpg)
กรุ่นย้ำ คำจาร
เสียงศัพท์สาย เซ็งแซ่ แปรอักษร
ตรึงภาพเกล้า เว้าวอน ย้อนวิถี
มานสดับ รับเรียง เสียงวาที
สดุดี เพลงอินทร์ ถิ่นอักษรา
ท้าวเทพไท้ เทวัญ สวรรค์สรวง
กำซาบทรวง สรวลสันต์ สุขหรรษา
ได้ยลถ้อย ร้อยพจน์ รจนา
จากมนต์ตรา กวีขวัญ บันดาลดล
เพรียกลีลา โลมเล้า ลำเนาศิลป์
ร่ายระริน เริงรุก ทุกแห่งหน
ท่ามเวหา นภา,ธาร หว่านสุคนธ์
ให้หลงยล ล้นหยาด ศาสตร์สุนทร
เกินจะหยุด ยับยั้ง หยั่งนิมิต
จำปล่อยจิต บรรจง หลงสะท้อน
ต่อแสงแข แลไข ใยอัมพร
ให้คนกลอน หลงถวิล จินตนา
หอมละมุน กรุ่นชื่น ระรื่นร่าย
หลงละม้าย ไม้หอม จอมพฤกษา
ปรากฎชัด พัฒน์ศิลป์ กลิ่นเทวา
โปรยประภา เพ็ญพวง ห้วงภิรมย์
เสมือนมาน มาลย์แม้น เพลินแดนมาศ
มิพึงพราก จากนิราศ ปราชญ์งามสม
ยังหลงกรุ่น สุนทรีย์ วจีคม
ผ่านจันทร์พรม ลมพลิ้ว รอยนิ้วจาร......
***เมฆา...***
ปล. ยังพอเหลืออยู่ อิอิ....
เสียงศัพท์สาย เซ็งแซ่ แปรอักษร
ตรึงภาพเกล้า เว้าวอน ย้อนวิถี
มานสดับ รับเรียง เสียงวาที
สดุดี เพลงอินทร์ ถิ่นอักษรา
ท้าวเทพไท้ เทวัญ สวรรค์สรวง
กำซาบทรวง สรวลสันต์ สุขหรรษา
ได้ยลถ้อย ร้อยพจน์ รจนา
จากมนต์ตรา กวีขวัญ บันดาลดล
เพรียกลีลา โลมเล้า ลำเนาศิลป์
ร่ายระริน เริงรุก ทุกแห่งหน
ท่ามเวหา นภา,ธาร หว่านสุคนธ์
ให้หลงยล ล้นหยาด ศาสตร์สุนทร
เกินจะหยุด ยับยั้ง หยั่งนิมิต
จำปล่อยจิต บรรจง หลงสะท้อน
ต่อแสงแข แลไข ใยอัมพร
ให้คนกลอน หลงถวิล จินตนา
หอมละมุน กรุ่นชื่น ระรื่นร่าย
หลงละม้าย ไม้หอม จอมพฤกษา
ปรากฎชัด พัฒน์ศิลป์ กลิ่นเทวา
โปรยประภา เพ็ญพวง ห้วงภิรมย์
เสมือนมาน มาลย์แม้น เพลินแดนมาศ
มิพึงพราก จากนิราศ ปราชญ์งามสม
ยังหลงกรุ่น สุนทรีย์ วจีคม
ผ่านจันทร์พรม ลมพลิ้ว รอยนิ้วจาร......
***เมฆา...***
ปล. ยังพอเหลืออยู่ อิอิ....
อภิรมย์-คมศิลป์
ดื่มด่ำพจน์พิรุณอุ่นคำฉาย
ดั่งจินต์คล้ายต้องมนตร์ดลผสาน
ลุ่มใหลหลงองค์เทพผู้เสพกานท์
สื่อสำราญผ่านโสตให้โจษจัน
ทิพย์ระนาดกานท์ล้ำย้ำสัมผัส
ปี่พาทย์ชัดกมลถิ่นคนฝัน
พิณเทวีอ่อนหวานผ่านคืนวัน
บรรเลงชั้นเชิงกานท์ผ่านราตรี
พระพายเคลื่อนพลิ้วผ่านลานอักษร
แสงจันทรริ้วลายรำบายศรี
ดารารายขับร้องก้องธานี
สะเทือนแดนฉิมพลีวจีเรียง
อรรถรสรินร่ายฉายเบื้องล่าง
ส่งจินต์กลางลานดินถิ่นรับเสียง
กำซาบหวานโอนแผ่วแก้วสำเนียง
หลับตาเคียงโน้มฟังอย่างภิรมย์
ประกายพจน์ประพันธ์อันเลอสรวง
จากหาวห้วงดาวดึงส์งามซึ้งสม
เคลิ้มรสกานท์เหล่าปราชญ์นิราศพรหม
ประพันธ์คมพรหมอินทร์ปิ่นนภา
คนดินคอยไล้ศาสตร์ปราชญ์นิมิต
ภิรมย์ชิดลานดินถิ่นภาษา
ดับแสงเถิดเทวีสุริยา
ส่งเพลงอินทร์ถิ่นฟ้ามาลานคำ
"ยังพอมี๊..เมื่อคืนไปทำการบ้านมาแว้ว ...อิอิ"
ดื่มด่ำพจน์พิรุณอุ่นคำฉาย
ดั่งจินต์คล้ายต้องมนตร์ดลผสาน
ลุ่มใหลหลงองค์เทพผู้เสพกานท์
สื่อสำราญผ่านโสตให้โจษจัน
ทิพย์ระนาดกานท์ล้ำย้ำสัมผัส
ปี่พาทย์ชัดกมลถิ่นคนฝัน
พิณเทวีอ่อนหวานผ่านคืนวัน
บรรเลงชั้นเชิงกานท์ผ่านราตรี
พระพายเคลื่อนพลิ้วผ่านลานอักษร
แสงจันทรริ้วลายรำบายศรี
ดารารายขับร้องก้องธานี
สะเทือนแดนฉิมพลีวจีเรียง
อรรถรสรินร่ายฉายเบื้องล่าง
ส่งจินต์กลางลานดินถิ่นรับเสียง
กำซาบหวานโอนแผ่วแก้วสำเนียง
หลับตาเคียงโน้มฟังอย่างภิรมย์
ประกายพจน์ประพันธ์อันเลอสรวง
จากหาวห้วงดาวดึงส์งามซึ้งสม
เคลิ้มรสกานท์เหล่าปราชญ์นิราศพรหม
ประพันธ์คมพรหมอินทร์ปิ่นนภา
คนดินคอยไล้ศาสตร์ปราชญ์นิมิต
ภิรมย์ชิดลานดินถิ่นภาษา
ดับแสงเถิดเทวีสุริยา
ส่งเพลงอินทร์ถิ่นฟ้ามาลานคำ
"ยังพอมี๊..เมื่อคืนไปทำการบ้านมาแว้ว ...อิอิ"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
