ไร้ซึ่งเจตนามาลวงหลอก
ใช่คิดตอกคิดย้ำความช้ำขม
เปล่าเลยที่ว่าเธอเซ่อโง่งม
เพียงอารมณ์คิดถึงยังตรึงใจ
พยายามหักแล้วไม่แคล้วหวน
คงตีตรวนแล้วเอยคนเคยใกล้
อ่อนแอกับปัญหาจึงลาไป
เหงาไม่ไหวซมซานคลานกลับมา
โทษฐานทำเธอเศร้าเหงาวันนั้น
ยังซีดสั่นหัวใจไม่สู้กล้า
ขอแฝงแนวทิวไม้บังสายตา
กลัวเธอเมินกลับมาจะยิ่งช้ำ
หากบังเอิญจำได้ไม่ต้องทัก
เธอสูงศักดิ์ส่วนฉันมันต้อยต่ำ
อีกทั้งสิ่งชั่วช้าเคยกระทำ
ไม่ควรสัมผัสไปให้ราคี
ขอชื่นชมไกลไกลไม่เอามาก
แค่นี้ก็แสนกระดากอยากเดินหนี
จะเข้าใกล้ยิ่งขายหน้าประชาชี
มองเงียบเงียบแบบนี้คงดีแล้ว..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
