ลานนำ - คำเรียง
กานท์ อักษร อ่อนช้อย ระย้อยยับ
ปานประดับ รับฟ้า ดาราศรี
ยลประพาส วาสนา บุญตามี
ขวัญกวี ร้อยพจน์ ถักบทคำ
วรรณศิลป์ สูงค่า ราคานัก
ฉันทลักษณ์ สื่อความ งามเลิศล้ำ
ดุจเพลงพิณ ถิ่นไพร ใคร่ลำนำ
เยี่ยงระบำ รำบาย สายแสงจันทร์
แลรูปเรียง เสียงฆ้อง ร้องประสาน
ดนตรีกาล ขานไข ในคิมหันต์
อย่างไพเราะ เสนาะโสต ล้วนโจษจัน
ปานเสียงสรรค์ พิณพาทย์ ระนาดกวี
หาน้อยนัก จักรู้ บูชาศัพท์
น้อมคำนับ สดับสาร ผ่านวิถี
แห่งโลกล้ำ คำกลอน ซ่อนนัยที
ด้วยวจี ร้อยกาพย์ กำซาบใจ
สรรพางค์ เพ็ญพรรณ อันวิจิตร
ใช่ลิขิต สิทธิ์เสก เลขมนต์ได้
ล้วนก่อเกิด กำเนิดมา ศึกษาไป
แลรู้ใฝ่ ฝึกฝน ยลสุนทร
คือเอกองค์ คงค่า ประภาแก้ว
อันเพริศแพร้ว แนวทาง วางอักษร
ให้คนดิน ยินยล สุคนธ์กลอน
หลงอักษร อ่อนทรวง ในดวงมาน.....
***เมฆา...***
ปล. มิได้ออมมือ แต่ดันจนสุดความสามารถแล้วขอรับ..อิอิ..


กานท์ อักษร อ่อนช้อย ระย้อยยับ
ปานประดับ รับฟ้า ดาราศรี
ยลประพาส วาสนา บุญตามี
ขวัญกวี ร้อยพจน์ ถักบทคำ
วรรณศิลป์ สูงค่า ราคานัก
ฉันทลักษณ์ สื่อความ งามเลิศล้ำ
ดุจเพลงพิณ ถิ่นไพร ใคร่ลำนำ
เยี่ยงระบำ รำบาย สายแสงจันทร์
แลรูปเรียง เสียงฆ้อง ร้องประสาน
ดนตรีกาล ขานไข ในคิมหันต์
อย่างไพเราะ เสนาะโสต ล้วนโจษจัน
ปานเสียงสรรค์ พิณพาทย์ ระนาดกวี
หาน้อยนัก จักรู้ บูชาศัพท์
น้อมคำนับ สดับสาร ผ่านวิถี
แห่งโลกล้ำ คำกลอน ซ่อนนัยที
ด้วยวจี ร้อยกาพย์ กำซาบใจ
สรรพางค์ เพ็ญพรรณ อันวิจิตร
ใช่ลิขิต สิทธิ์เสก เลขมนต์ได้
ล้วนก่อเกิด กำเนิดมา ศึกษาไป
แลรู้ใฝ่ ฝึกฝน ยลสุนทร
คือเอกองค์ คงค่า ประภาแก้ว
อันเพริศแพร้ว แนวทาง วางอักษร
ให้คนดิน ยินยล สุคนธ์กลอน
หลงอักษร อ่อนทรวง ในดวงมาน.....
***เมฆา...***
ปล. มิได้ออมมือ แต่ดันจนสุดความสามารถแล้วขอรับ..อิอิ..


สดับเสียง-เรียงคำ
แว่วสำเนียงเสียงกานท์มานสดับ
ลงประทับราตรีคลี่คำขาน
แหวกม่านฟ้าฝ่าจันทร์นิรันดร์กาล
ขับประสานผ่านสรวงล่วงสู่ดิน
เฉกเพลงอินทร์ถิ่นสูงดังฝูงหงส์
ทิพย์บรรจงบรรเลงเพลงถวิล
พลิ้วระย้าอ่อนหวานปานเพลงพิณ
แห่งสายสินธุ์สวรรค์อันวิไล
ระบำคำระย้าคราประพจน์
ทิพย์ปรากฏประพันธ์อันพลิ้วไหว
เย็นอุระดวงมานพลันแกว่งไกว
เทพองค์ใดไหนร่ายสายกวี
สดับโสตโลดแล่นแดนวิจิตร
คำลิขิตแผ่ปราชญ์รัศมี
ดุจน้ำค้างหลั่งหยดรดนที
ผ่านราตรีแผ่ศิลป์ระบิลมา
แลคำเรียงเสียงศาสตร์จัดประดิษฐ์
เนรมิตทิศกานท์อันหรรษา
สำเนียงส่งยินยลต้องมนตรา
กวีขวัญประภาระย้าพราว
หรือสวรรค์กลั่นแกล้งแสร้งรังสรรค์
โปรยประพันธ์สุคนธ์บนห้วงหาว
เย้ยแสงแขแผ่ศิลป์หมิ่นแสงดาว
หรือโลมน้าวดวงมานผ่านราตรี
"มะสะแป"
"นี่ก็ดันจวนจะหมดแล้วน๊า..
ออมมือให้หน่อยค๊า
แว่วสำเนียงเสียงกานท์มานสดับ
ลงประทับราตรีคลี่คำขาน
แหวกม่านฟ้าฝ่าจันทร์นิรันดร์กาล
ขับประสานผ่านสรวงล่วงสู่ดิน
เฉกเพลงอินทร์ถิ่นสูงดังฝูงหงส์
ทิพย์บรรจงบรรเลงเพลงถวิล
พลิ้วระย้าอ่อนหวานปานเพลงพิณ
แห่งสายสินธุ์สวรรค์อันวิไล
ระบำคำระย้าคราประพจน์
ทิพย์ปรากฏประพันธ์อันพลิ้วไหว
เย็นอุระดวงมานพลันแกว่งไกว
เทพองค์ใดไหนร่ายสายกวี
สดับโสตโลดแล่นแดนวิจิตร
คำลิขิตแผ่ปราชญ์รัศมี
ดุจน้ำค้างหลั่งหยดรดนที
ผ่านราตรีแผ่ศิลป์ระบิลมา
แลคำเรียงเสียงศาสตร์จัดประดิษฐ์
เนรมิตทิศกานท์อันหรรษา
สำเนียงส่งยินยลต้องมนตรา
กวีขวัญประภาระย้าพราว
หรือสวรรค์กลั่นแกล้งแสร้งรังสรรค์
โปรยประพันธ์สุคนธ์บนห้วงหาว
เย้ยแสงแขแผ่ศิลป์หมิ่นแสงดาว
หรือโลมน้าวดวงมานผ่านราตรี

"มะสะแป"
"นี่ก็ดันจวนจะหมดแล้วน๊า..






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า