[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เมฆา...]

 “กวีแก้ว กวีขวัญ”


เสียงแซ่ซ้องรับกานท์หวานสดับ
เพลงกวินขานขับภาพหลงใหล
ดั่งต้องมนตร์คนธรรพ์นั่นอย่างไร
ทั้งอัปสรองค์ใดร่ายเพลงพิณ

เสนาะโสตสำเนียงเสียงสวรรค์
พจน์จำนรรจ์วาจาพาถวิล
เอกน้ำหนึ่งประพันธ์หวานผ่านจินต์
เฉกองค์อินทร์รินร่ายให้จินตนา

ฟ้าราตรีแห่งกานท์ลานอักษร
ประดับแสงจันทรอ้อนภาษา
เสกเสน่ห์สุนทรร่อนมายา
เมื่อเทวาสนุกสุขเย้าคำ

จากคนดินหลงใหลในอัปสร
อรชรร่ายกานท์อันดื่มด่ำ
ทิพย์ประพจน์รินสายดั่งร่ายรำ
โปรยกลิ่นร่ำราตรีศรีศิลป์กานท์

เพรียกสำเนียงแลค้นคนลึกลับ
สวรรค์กลับเรียกองค์ผู้ส่งสาส์น
หวนสู่เมืองสวรรค์ชั้นวิมาน
ทิ้งรสหวานรำบายในลานกลอน

ให้คนดินยินยลกมลศิลป์
คู่แก้วขวัญองค์อินทร์,พิณอัปสร
สิ้นราตรี ทิวาเคลื่อนฟ้าจร
ลานคำคลอนคู่กวินผินลับลา

"คนดินหวังยินกานท์...มะสะแปค่ะ"   

“ กวีขวัญ – ขวัญกวี ”


ลานคำคลอนคู่กวินผินลับผัน
เหลือเพียงลาน สุริยัน อันเจิดจ้า
ขับลำนำ คำหวาน ส่องผ่านมา
สู่นักรัก อักษรา ภาษากลอน

ถึงเทพี กวีขวัญ  นั้นลาส่ง
บุษบง คงหมาย ฉายอักษร
ให้คงมั่น ขวัญกวี ศรีนิกร
กลั่นสุนทร ถ้อยพจน์ รจริน

เป็นภาพวางสร้างไว้ในดวงจิต
ฉายนิมิต คิดล่วง ห่วงถวิล
บรรจงดัด คัด-เกลา เคล้าดวงจินต์
เป็นบทศิลป์ ปิ่นมณี ระวียาม

ให้ไพเราะ เสนาะเนื้อ เจือนวลนิ่ม
ปานนางยิ้ม พริ้มพราย ฉายดุจล่าม
แปลภาพซึ้ง ตรึงรส เป็นบทความ
ให้งดงาม หยดย้อย เป็นร้อยกรอง

บันดาลใจ บรรยายศัพท์ ประดับสรรค์
กลประพันธ์ บรรเจิด ประเสริฐผอง
ทุกทิวา ราตรี กวีครอง
ความสวยผ่อง อำไพ ใสอำพัน

คือแรงฤทธิ์ พิศวาส อำนาจน้อง
ที่มาพ้อง ราตรี กวีขวัญ
จึงเลิศล้น กลกานท์ ปานนิรันดร์
ยกเป็นนาง ในฝัน คือ..ขวัญกวี....


 ***เมฆา...***

ปล.ตามมาแซวมะสะแปร์..อิอิ