เป็นความหวังตั้งใจมอบไออุ่น
ให้พ่อแม่แย้มยิ้มได้อิ่มบุญ
คอยค้ำจุนหนุนเกื้อเพื่อทดแทน
แต่เป็นได้แค่ดอกดินไร้กลิ่นหอม
ไม่เพียบพร้อมอันใดทุกข์ใจแสน
สิ่งที่ท่านเฝ้าหวังยังขาดแคลน
เพียงสองแขนลูกน้อยคอยประคอง
ไม่นับว่ากตัญญูรู้คุณท่าน
เพราะเหตุการณ์นั้นมีที่บกพร่อง
แต่สำนึกในใจยังใฝ่ปอง
ยังเรียกร้องยึดมั่นกตัญญู
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
