
เมื่อรักจาก...ยากเอ่ย...เอื้อนเผยออก
ว่าช้ำชอก...เกินทน...กมลหนอ
ฤาว่ารัก...ร้อยให้...ไม่มากพอ
ไยร้องขอ...เลิกลา...อุราตรม
มาเสแสร้ง...สร้างภาพ...ให้วาบไหว
สุดท้ายใคร...เย้ยย่ำ...จนช้ำขม
เช่นละคร...ตอนจบ...ที่จ่อมจม
น้ำตาพรม...รดทรวง...ท่วมดวงมาน
ว่าช้ำชอก...เกินทน...กมลหนอ
ฤาว่ารัก...ร้อยให้...ไม่มากพอ
ไยร้องขอ...เลิกลา...อุราตรม
มาเสแสร้ง...สร้างภาพ...ให้วาบไหว
สุดท้ายใคร...เย้ยย่ำ...จนช้ำขม
เช่นละคร...ตอนจบ...ที่จ่อมจม
น้ำตาพรม...รดทรวง...ท่วมดวงมาน
~แม่ค้าหน้าหวาน~








ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า