หวังคือแวววิบวิบเกินหยิบคว้า
เหมือนปลูกหญ้าป่าจากบนซากหิน
เปรียบทรายแล้งแห้งกรังหวังฝนริน
หรืออย่างดินถวิลฟ้าบางคราครั้ง
เป็นเล่ห์โลกย์หลอกงามคู่ความรัก
สร้างสลักปักหวามบนความหวัง
ว่าไกลบ้างหวังเถิดเกิดพลัง
ก่อนจบสิ้นภินพังกับหวังคอย
ฝันคือภาพอาบซ้ำความรู้สึก
จะต่ำลึกดึกดุจสูงสุดสอย
แต่ใจเอิบอุ่นพองยามล่องลอย
แม้หลอกบ้างอย่างน้อย มีรอยยิ้ม
หวังคืออิ่มไกลไกลหลอกให้หิว
ฝันคือหิ้วหิวไปหลอกให้อิ่ม
จะเลือกฝันปั้นให้ประไพพิมพ์
หรือเลือกปริ่มริมหวัง แล้วนั่งรอ ฯ
งงเหมือนกัน
พรายม่าน
สันทราย
๐๒.๐๗.๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
