.jpg)
กวีมิขาดจากใจมนุษย์
อาจหยุดแต่งบ้างบางวิถี
ดิ้นรนขวนขวายสายทางมี
ทั้งนี้กวีอยู่คู่กับใจ
เมื่อคราฝ่างานการหน้าที่
กวีก็งอกออกมาได้
ช่วงว่างวางคำลำนำไป
เพราะไม่คิดจบกลบคำคม
ขณะทำกรำงานแอบสานถัก
เพราะรักอักษราหาเพาะบ่ม
คำนั้นบวกคำนี้มีอารมณ์
ผสมกันได้ไม่อับจน
สล่าผิน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
