แอบมาอ่าน ผ่านมารัก แอบทักทาย
สุขสบาย  ดีไหม  สหายขวัญ
กลับมาเยือน ลิขิต  มิตรสัมพันธ์
มาอ่านฝัน รำพันแผ่ว แพรวอำไพ

ใครนั่งซุ่ม กลุ้มจินต์ สิ้นความสุข
แอบมาปลุก  ทุกท่าน...หลับนานไหม
ตื่นเถิดหนา  อย่าแอบซ่อน..วอนคนไกล
แอบรักใคร...คนนั้น...ฝันถึงเธอ
 

แอบด้วยคน หม่นไหม้ไร้วาสนา
หมายตีตราจองไว้ได้แต่เก้อ
เสียงเรียวไม้ตวัด.. ชัดจนเพ้อ
น้ำตาเอ่อรินทรวงดิ่งห้วงจำ

สองมือพี่จอมขวัญ.. นั้นหยาบกร้าน
ควรแล้วหนอ.. กบดานอย่าหาญพร่ำ
อยู่ห่างห่างอย่างคนจนใจทำ
ขี้ข้าต่ำติดเท้าเจ้า ฤ มอง

อยากอิงแอบแนบนวล..ชวนร่วมหอ
อยู่เคียงคลอ..เรือนเหย้า..เพียงเราสอง
อยากจะรั้ง..ยั้งเหนี่ยว..มาเกี่ยวดอง
หากแต่เจ้า..ไม่มอง..แม้หางตา

ตัวพี่ต่ำ..ติดดิน..สิ้นไร้อัฐ
เจ้าสะบัด..หยิ่งเชิด..ซ้ำเมินหน้า
คงเพราะพี่..จนรถใช้..ไร้เงินตรา
ไม่เทียมเขา..ใช่ไหมหนา..ยอดยาใจ

แอบสะอื้นขื่นทรวงปวงหนามยอก
โดนเข่าศอกทุบตีพี่ทนไหว
น้ำคำคนเชือดเฉือนเหมือนเปลวไฟ
ตักน้ำใส่กะลาหาเงาตัว

พบแต่ชายตัวดำน่าขำนัก
ริหลงรักดอกฟ้าพาชวนหวัว
โคแก่เฒ่าเขาฆ่าเพราะตามัว
พี่เปรียบบัวใต้น้ำต่ำกว่าตม

จึงสมควร