เนื้อเรื่องเดิม  ไม่ส่งเสริมความเป็นเพื่อน ความจริงใจต่อกัน เพื่อนซี้ยังขโมยของ

ปรับแก้เนื้อเรื่อง

 ขมและหวานเป็นเพื่อนรักกันมาก วันหนึ่งหวานหาแหวนไม่เจอทำให้อารมณ์เสียแล้วก็พาลว่าขมเป็นคนเอาไป
ขมปฎิเสธว่าไม่ได้เอาไป แต่เมื่อหวานมาค้นห้องของขมก็พบแหวนของตนเอง แต่ตกอยู่ในร่องลึก จึงนึกได้ว่า
สองสามวันก่อน มีงานสังสรรค์กันในห้องขม หวานนำแหวนมาอวดเพื่อนๆ จบงานเหนื่อยกัน หวานก็ลืมเรื่องแหวนไป
นึกได้จึงค้นหา และคิดว่าขมคงเอาไปแน่ จึงบุกค้นห้องขม ไม่ถามไถ่  แต่เมื่อพบตกในร่องลึก  จึงสำนึกได้ว่า
ตนเองไม่เปิดโอกาสให้ขมได้ชี้แจง และช่วยกันหาเลย แต่ขมไม่ถือโกรธ และย้ำว่าเราสองเป็น เพื่อน

   สองเพื่อนซี้คบหา         แนะนำนามะ ขม, หวาน
จริงใจทั้งกล้าหาญ            ประสานพันธะสัมพันธ์
    หนูหวานผู้อ่อนไหว       ระรื่นใจมิก๋ากั่น
หนูขมชอบโรมรัน             ประจันหน้าบ่หลบภัย
    เช้าตรู่หวานของหาย     โอ๊ะเสียดายมุหาไป
หนูขมถามเป็นไร               สิผลักไสตะเพิดพาล
    หวานค้นห้องของขม      ลุอารมณ์พญามาร
เห็นแสงวับวาวหวาน          ณ ในร่องระยิบตา
     โอ้แหวนสุดแสนหวง     ฤ เจ้าลวงประเมินข้า
เพื่อนใจไยกล่าวหา             มิไถ่ถามก็ขัดเคือง
     หนูขมเดินเข้ามา          บ่ถือสา ฤ หาเรื่อง
ร่วมช่วยไม่ทำเขื่อง            กระตุ้นเตือนสิเพื่อนกัน

ฉันท์ชุดนี้ แก้ไขเพียงไม่ให้ผิดหลักเกณฑ์ และก็ไม่ให้เกินเลยระดับความสามารถ
ทั้งพยายามส่งเสริมสิ่งดีๆ ความเป็นเพื่อนแท้ต่อกัน

หวังว่าเข้าใจนะครับ 

เห็นว่าเธอพยายามดี ขอให้รักษาไว้ เรียนให้ดี ประโยชน์ตกแก่เราเอง
พระอวยพร