๐ไก่ผู้โก่งคอขันประชันเสียง
มิใช่เพียงแค่ขันประชันไก่
แต่เป็นนาฬิกาลานแห่งบ้านไพร
ปลุกคนให้รู้เวลารุ่งฟ้าพราว
๐ทั้งไก่อู ไก่โต้งจรรโลงทุ่ง
ไก่แจ้ฟุ้งเสียงมาเกี้ยวพาสาว
เอ้ก อี่ เอ้ก ก่อนแจ้งลาแสงดาว
ยามรุ่งเช้าก้องเขาลำเนาไพร
๐ไก่ผูกพันเช้าบ้านมานานโข
เสียงไก่โห่ปลุกขวัญสู้วันใหม่
ชาวบ้านทุ่งถูกปลุกต่างลุกไว
เตรียมออกไปเผชิญโลกโชคชะตา
๐อยู่บ้านทุ่งยินเสียงสำเนียงไก่
เสียงก้องไกลราวตีสี่ตีห้า
ไก่จึงเป็นตำนานแห่งบ้านนา
บอกเวลาใกล้จะรับอรุณ
๐อยู่เมืองกรุงยินเสียงสำเนียงไก่
ดังก้องไกลจากนาฬิกาหมุน
ที่อัดเสียงไว้เพื่อปลุกเจือจุน
ก็พออุ่นอยู่ทั่วในหัวใจ
๐ไก่เป็นสัตว์บ้านทุ่งผดุงถิ่น
อาหารกินคนหรือก็คือไก่
สนามแข่งจิกตีกันแทบบรรลัย
อยู่ที่ไหนหนีคนไม่พ้นเอย !ฯ
อริญชย์:กวีชาวบ้าน
ปรับปรุงแก้ไข ๘/๑๑/๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
