...เมื่อหัวใจ โดนน้ำกรด เข้ารดราด
หัวใจขาด บาดกี่รอย ซอยกี่แผล
ก็ยังเก็บ เย็บยังติด สนิทแด
ไร้คนแล แช่น้ำกรด ซดน้ำตา
...ก็ดีกว่า มียาพิษ ชิดในอก
ระทวยทก อกหวั่น สั่นห่วงหา
ฤทธิ์ซึมแทรก แหวกย่าง ข้างอุรา
ไร้เม็ดยา รักษาแก้ รักแท้ไกล
...เมื่อหัวใจ อาบยาพิษ นำฤทธิ์ส่ง
เข้าดิ่งตรง ส่งจากเธอ เพ้อสั่นไหว
เมื่อยาพิษ ฤทธิ์แรง แทงฤทัย
แทรกซึมใจ ทุกเช้าค่ำ ย่ำเช้าเย็น....
ยามห้วงจินต์ สิ้นสวาท สาดยาพิษ
อำมหิต ผิดจากก่อน ตอนเคยเห็น
ยิ้มละไม ใจนะหรือ คือเลือดเย็น
ฆ่าทั้งเป็น เข่นให้ดับ อย่างยับเยิน
คงหวังไว้ ให้วายวาง อย่างช้าช้า
อาบฤทธิ์ยา ฆ่าผ่อนส่ง ตรงห่างเหิน
อาบซ้ำซ้ำ ย้ำฤทธิ์ลง ตรงหมางเมิน
ใจส่วนเกิน เชิญเถอะว่า ฆ่าให้ตาย
แต่ส่วนเกิน เนินน้อยน้อย ที่สร้อยเศร้า
ตกเป็นเป้า เข้าขยี้ หาหนีหาย
ยังต้านพิษ ฤทธิ์ร้ายบน ทุรนทุราย
มิอาจคลาย สลายภักดิ์........เพราะรักเธอ.
. 
