.jpg)
๐ สายลมล่อง ล่องลอยทยอยเคลื่อน
ผ่านแสงเดือน เดือนจ้าท้าเวหน
ดั่งพัดชม ชมพจน์รสสุคนธ์
อันหอมล้น ล้นพราวท่ามดาวพรึก
๐ ณ หัวใจ ใจฉันในวันนี้
มันมากมี มีท่ามความรู้สึก
เหมือนวิกาล กาลย้ำถลำลึก
ให้ฝันนึก นึกถึงแต่หนึ่งนาง
๐ ภาพนวลน้อง น้องหญิงปลายกิ่งฟ้า
พริ้มนัยน์ตา ตาหวานจนมานอ้าง
ว่าทอดเยื่อ เยื่อใยไอบางบาง
ทอดลงทาง ทางคนที่ยลมอง
๐ กอรปกับคลื่น คลื่นรักมุมหักเห
สะท้อนเซ เซซกอกเราสอง
ฉุดตรงกัน กันกักคล้ายจักจอง
ให้เราลอง ลองหยั่งชั่งตวงตาม
๐ ได้แต่ยิ้ม ยิ้มตอบมุมขอบฝัน
หวาดแสงจันทร์ จันทร์ลวงให้ทวงถาม
กลัวถ้านึก นึกเชื่อนัยเนื้อความ
แล้วภาพงาม งามงอนจะหลอนตัว
๐ จึงโบกมือ มือโบกโยกช้าช้า
พร้อมกับคำ คำลาฟ้าสลัว
เอ่ยลาเดือน เดือนเด่นด้วยเข่นกลัว
หวั่นมืดมัว มัวหมองสี่ห้องใจ
๐ จำเก็บเพียง เพียงวจีกวีหวาน
มาแนบมาน มานหม่นคนอ่อนไหว
แทนภาพหญิง หญิงนั้นในฝันไกล
กล่อมหลับไหล ไหลหลับ..ไปกับลม...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
