ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

แอบรักเธอ  เพ้อฝัน   ทุกวันวี่
ทุกเวลา  นาที  ที่คิดถึง
มองรูปเธอ  ครั้งใด  ใจคะนึง
ความคิดถึง  ซาบซ่าน  หวานวิญญา

รักนะรัก  รักมาก  พูดจากจิต
ที่มันคิด   ถึงเธอ  พร่ำเพ้อหา
ทุกคืนวัน  ฝันถึง  ตรึงอุรา
แม้นิทรา  ไม่ห่าง  ข้างกมล

อยากให้รู้  ว่ารัก  มากเพียงไหน
รักด้วยใจ  รักแน่  แม้สับสน
เธอจะคิด  อย่างไร  ได้ยินยล
คำพร่ำบ่น  รำพัน  คนฝันไกล

อยากให้เธอ  รับรู้  อยู่ว่ารัก
อยากหนุนตัก  อิงอุ่น  ละมุนใกล้
อยากฝากรัก  ทั้งตัว  ทั้งหัวใจ
มอบให้ไว้  เพียงหนึ่ง ที่ซึ้งทรวง

แม้เราต่าง  ห่างกัน  ทุกวันนี้
ดวงฤดี  ใช่คล้อย  เฝ้าคอยหวง
ส่งใจรัก  สู่ใจ  ให้ถามทวง
หล่อหลอมดวง  วิญญา ประสารัก

โปรดรับรู้  เธอจ๋า  ว่าคิดถึง
ความตราตรึง  ซึ้งใจ  ได้ประจักษ์
จึงฝากกลอน  วอนไว้  ด้วยใจภักดิ์
ว่าสุดรัก  สุดห่วง  และหวงเธอ

 

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

โอ้คนดี  มีใคร  ไหนหรือเปล่า
ทุกเรื่องราว  กล่าวย้ำ  นำเสนอ
ว่าคิดถึง  ว่ารัก  ว่าอยากเจอ
ที่เสนอ  ไปนั้น  เพราะหวั่นใจ

เราอยู่ห่าง  อย่างนี้  คนดีจ๋า
พี่เจียนบ้า พร่ำเพ้อ  ยามเผลอไผล
เพราะรักมาก  ดอกหนา  ยอดยาใจ
จึงเผลอไผล  พร่ำหนัก  ว่ารักนวล

วอนตอบหน่วย  กลอยใจ ไฉนช้า
ขวัญชีวา  คนดี  พี่พร่ำหวล
ก็เพราะรัก  เท่านั้น  จึงหวั่นครวญ
ไห้โหยหวน  ยังคง  ประสงค์คอย

กินน้ำตา  ต่างข้าว  แล้วเจ้าเอ๋ย
น้องไม่เคย  ตอบมา  พาเซื่องหงอย
พี่ก็หวั่น  ใจนัก  รักหลุดลอย
นั่งเหงาหงอย  ซึมเศร้า  เหงาทั้งคืน

คงเห็นใคร  ดีกว่า  แก้วตาพี่
รักที่มี  เลยหน่าย  คล้ายสุดฝืน
หรือคนดี  ใจดำ  พี่กล้ำกลืน
ก็สุดฝืน  ใจหัก  หมดรักน้อง

จึงทิ้งคำ  ลงท้าย  หมายให้เจ้า
ตรึกตรองเอา  เนื้ออุ่น  อย่าขุ่นข้อง
ใจมุ่งหมาย  เคียงเธอ  ฝันเพ้อจอง
หมายเกี่ยวข้อง  เนื้อนวล  ครวญฝากมา

          

[♥หทัยกาญจน์♥]

คิดถึง ใครกัน???
 
พี่คิดถึง หนึ่งใจ ถึงใครเล่า
จึงร้อยเรียง เสียงเศร้า เฝ้าห่วงหา
หมายเคียงเธอ เผลอฝัน อันตรึงตรา
คือใครกัน  นั้นหนา มาถามดู ???

น้องงานยุ่ง ยากยิ่ง จริงลำบาก
จึงรีบเขียน ขีดฝาก หากไม่หรู
ตอบคิดถึง ซึ้งหนอ พ่อยอดชู้
มอบหัวใจ ให้อยู่ คู่เคียงกัน
 


หทัยกาญจน์
๑๕ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

คนที่บ่น  ว่ารัก  มักคิดถึง
ด้วยตราตรึง  ซึ้งใจ  เก็บไปฝัน
ก็รักนัก  รักหนา  หมายฝ่าฟัน
ให้ถึงฝัน  หมายแอบ  อิงแนบนวล

เธอชื่อ พ.  ย่อไว้  คือใจภักดิ์
เฝ้าแอบรัก  แอบหลง  พะวงสรวล
ใจวาบหวาม ไหวหวั่น  หวิวรัญจวน
ท้ายกำสรวล ครญไห้  สาวไม่แล 

จึงฝากกลอน  ส่งไป  เธอได้อ่าน
แม้ไม่หวาน  ซ่านซึ้ง  ถึงดวงแข
แต่ก็เขียน  จากใจ  ชายขี้แย
หมายดวงแข  แลบ้าง  อย่าร้างลา

 

[♥หทัยกาญจน์♥]

จะใช่ไหม ใครกัน???
 
ความคิดถึง ซึ่งจิต คิดจากพี่
แต่งกลอนกานท์ สาส์นวจี ที่ห่วงหา
ป่านนี้ พ. พบอ่าน ผ่านแววตา
คงตอบรับ กลับมา ว่า “คิดถึง”

จะใช่ไหม ใครกัน ลั่นบ้านนี้
ร้องเรียงพจน์ รสกวี สีสันหนึ่ง
แต่งกลอนหลาก มากหลาย ชายตราตรึง
เรียงรำพัน รำพึง ซึ้งจากนาง



หทัยกาญจน์
๑๕ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕

[panthong.kh]

แอบรักเธอ  เพ้อฝัน   ทุกวันวี่
ทุกเวลา  นาที  ที่คิดถึง
มองรูปเธอ  ครั้งใด  ใจคะนึง
ความคิดถึง  ซาบซ่าน  หวานวิญญา

รักนะรัก  รักมาก  พูดจากจิต
ที่มันคิด   ถึงเธอ  พร่ำเพ้อหา
ทุกคืนวัน  ฝันถึง  ตรึงอุรา
แม้นิทรา  ไม่ห่าง  ข้างกมล

อยากให้รู้  ว่ารัก  มากเพียงไหน
รักด้วยใจ  รักแน่  แม้สับสน
เธอจะคิด  อย่างไร  ได้ยินยล
คำพร่ำบ่น  รำพัน  คนฝันไกล

อยากให้เธอ  รับรู้  อยู่ว่ารัก
อยากหนุนตัก  อิงอุ่น  ละมุนใกล้
อยากฝากรัก  ทั้งตัว  ทั้งหัวใจ
มอบให้ไว้  เพียงหนึ่ง ที่ซึ้งทรวง

แม้เราต่าง  ห่างกัน  ทุกวันนี้
ดวงฤดี  ใช่คล้อย  เฝ้าคอยหวง
ส่งใจรัก  สู่ใจ  ให้ถามทวง
หล่อหลอมดวง  วิญญา ประสารัก

โปรดรับรู้  เธอจ๋า  ว่าคิดถึง
ความตราตรึง  ซึ้งใจ  ได้ประจักษ์
จึงฝากกลอน  วอนไว้  ด้วยใจภักดิ์
ว่าสุดรัก  สุดห่วง  และหวงเธอ

 

แอบทำไม ไยเล่า เฝ้าแต่แอบ
อยากนอนแนบ ชิดใกล้ ใจอย่าเก้อ
อย่ามัวคิด พะวง หลงละเมอ
รีบเสนอ ไวเข้า เราจริงใจ

ตะโกนก้อง ออกไป ให้เขารู้
อย่ามัวนอน อดสู จนเป็นไข้
อันความรัก ต้องใช้ ใจและใจ
ขืนช้าไป เจ็บหนัก รักร้างลา

อันกลอนกานต์ หวานฉ่ำ สักแค่ไหน
แต่กลอนใจ หวานล้ำ ฉ่ำชื่นกว่า
ตาประสบ พบภักดิ์ รักคืนมา
ชื่นอุรา เนาว์แนบ แอบชิดทรวง
พันทอง

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

จะใช่ไหม ใครกัน???
 
ความคิดถึง ซึ่งจิต คิดจากพี่
แต่งกลอนกานท์ สาส์นวจี ที่ห่วงหา
ป่านนี้ พ. พบอ่าน ผ่านแววตา
คงตอบรับ กลับมา ว่า “คิดถึง”

จะใช่ไหม ใครกัน ลั่นบ้านนี้
ร้องเรียงพจน์ รสกวี สีสันหนึ่ง
แต่งกลอนหลาก มากหลาย ชายตราตรึง
เรียงรำพัน รำพึง ซึ้งจากนาง



หทัยกาญจน์
๑๕ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕

พ.คนดี  ที่รัก  ปักใจฝัน
พร่ำรำพัน  ยันพรุ่ง  ถึงรุ่งสาง
ด้วยใจรัก  ล้นเหลือ  ไม่เจือจาง
เธอนั้นช่าง  สวยสด  งดงามนัก

เป็นนางฟ้า  ในใจ  ที่ใฝ่ฝัน
รักเธอนั้น  รักแสน  สุดแน่นหนัก
มิใช่สาว  บ้านกลอน  หลอกหลอนทัก
หทัยกาญจน์ น้องรัก  โปรดเข้าใจ

[♥หทัยกาญจน์♥]

แอบชิด สนิท พ. (พอ)
 
ขอให้พี่ พบ พ.ต่อเติมรัก
สมความหวัง ดั่งปัก เสาหลักใหญ่
เคียงมั่นคง ครองคู่ อยู่ร่ำไป
ทั้งเดินนั่ง นอนไซร้ ได้คู่เธอ

น้องยินดี ปรีดา มาสร้างสรรค์
ขอให้สิ่ง ยิ่งกว่าฝัน นั้นเสมอ
พบรักแท้ แน่จริง วิ่งพบเจอ
สุขนะเออ แอบชิด สนิท พ. (พอ)



ปล. ช่วงนี้ไม่ว่าง ไปทำงานก่อนนะค่ะ 
หทัยกาญจน์
๑๕ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

แอบรักเธอ  เพ้อฝัน   ทุกวันวี่
ทุกเวลา  นาที  ที่คิดถึง
มองรูปเธอ  ครั้งใด  ใจคะนึง
ความคิดถึง  ซาบซ่าน  หวานวิญญา

รักนะรัก  รักมาก  พูดจากจิต
ที่มันคิด   ถึงเธอ  พร่ำเพ้อหา
ทุกคืนวัน  ฝันถึง  ตรึงอุรา
แม้นิทรา  ไม่ห่าง  ข้างกมล

อยากให้รู้  ว่ารัก  มากเพียงไหน
รักด้วยใจ  รักแน่  แม้สับสน
เธอจะคิด  อย่างไร  ได้ยินยล
คำพร่ำบ่น  รำพัน  คนฝันไกล

อยากให้เธอ  รับรู้  อยู่ว่ารัก
อยากหนุนตัก  อิงอุ่น  ละมุนใกล้
อยากฝากรัก  ทั้งตัว  ทั้งหัวใจ
มอบให้ไว้  เพียงหนึ่ง ที่ซึ้งทรวง

แม้เราต่าง  ห่างกัน  ทุกวันนี้
ดวงฤดี  ใช่คล้อย  เฝ้าคอยหวง
ส่งใจรัก  สู่ใจ  ให้ถามทวง
หล่อหลอมดวง  วิญญา ประสารัก

โปรดรับรู้  เธอจ๋า  ว่าคิดถึง
ความตราตรึง  ซึ้งใจ  ได้ประจักษ์
จึงฝากกลอน  วอนไว้  ด้วยใจภักดิ์
ว่าสุดรัก  สุดห่วง  และหวงเธอ
(ช่วงนี้ไม่ว่าง)

 

แอบทำไม ไยเล่า เฝ้าแต่แอบ
อยากนอนแนบ ชิดใกล้ ใจอย่าเก้อ
อย่ามัวคิด พะวง หลงละเมอ
รีบเสนอ ไวเข้า เราจริงใจ

ตะโกนก้อง ออกไป ให้เขารู้
อย่ามัวนอน อดสู จนเป็นไข้
อันความรัก ต้องใช้ ใจและใจ
ขืนช้าไป เจ็บหนัก รักร้างลา

อันกลอนกานต์ หวานฉ่ำ สักแค่ไหน
แต่กลอนใจ หวานล้ำ ฉ่ำชื่นกว่า
ตาประสบ พบภักดิ์ รักคืนมา
ชื่นอุรา เนาว์แนบ แอบชิดทรวง
พันทอง

มิกล้าบอก  ดอกหนา  มิกล้าบอก
กลัวช้ำชอก  แผลใจ  จะใหญ่หลวง
รักแสนรัก  หนักหนา  มิกล้าทวง
คิดหมายควง  คงไกล  กว่าหมายตา

ทำได้เพียง  รักนาง  อย่างแอบแอบ
หวังใจแนบ  น้องนั้น  หวั่นนักหนา
จึงคร่ำครวญ  หวนโหย โปรยย้ำมา
เพื่อบอกว่า  รัก,คิดถึง  ซึ้งสาว พ.

นี่ถ้ามี  เงินสด  พร้อมรถบ้าน
จะไหว้วาน  อากู๋  ไปสู่ขอ
หวังวิวาห์  ด้วยเจ้า  พะเน้าพะนอ
เข้าเรือนหอ  สมหวัง  ดังใจจินตน์

แต่เสียดาย  หมายรัก  มักจะพลาด
เพราะโอกาส  ไม่เอื้อ  เหลือถวิล
จึงนั่งหงอย  ศร้อยเศร้า  เหงาชีวิน
แม้ยามกิน  มิได้นอน  นั่งถอนใจ
(ช่วงนี้ไม่ว่าง)

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

แอบชิด สนิท พ. (พอ)
 
ขอให้พี่ พบ พ.ต่อเติมรัก
สมความหวัง ดั่งปัก เสาหลักใหญ่
เคียงมั่นคง ครองคู่ อยู่ร่ำไป
ทั้งเดินนั่ง นอนไซร้ ได้คู่เธอ

น้องยินดี ปรีดา มาสร้างสรรค์
ขอให้สิ่ง ยิ่งกว่าฝัน นั้นเสมอ
พบรักแท้ แน่จริง วิ่งพบเจอ
สุขนะเออ แอบชิด สนิท พ. (พอ)



ปล. ช่วงนี้ไม่ว่าง ไปทำงานก่อนนะค่ะ 
หทัยกาญจน์
๑๕ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕

ขอขอบใจ  ไมตรี  อารีย์รอบ
กาญน์มาตอบ  น้ำคำ  ทั้งพร่ำขอ
ให้สมหวัง  ดังใจ  หมายพะนอ
รักเกิดก่อ  มั่นคง  ที่ตรงใจ

ก็ขอย้ำ  พร่ำพร  ที่วอนนั้น
ผินกลับพลัน  เยือนสู่  ถึงผู้ให้
จงประสบ  สุขสม รมย์ฤทัย
ดังฝันใฝ่  ประสบสุข  ทุกประการ
 

[Prapacarn ❀]

แว่วคำหวาน กานท์กลอน มาอ้อนหญิง
อ่อนละมุน อุ่นยิ่ง เกินคำขาน
ดั่งฝนทิพย์ ชะโลมใจ ให้เบิกบาน
สาวหน้าหวาน คนที่ใช่ อยู่ไหนเธอ...

คงจะเป็น พี่พูนสุข สาวยุคใหม่
ถ้อยวลี ซึ้งใจ จนใฝ่เผลอ
งามน้ำคำ เธอจาร กานท์ปรนเปรอ
อาจเป็นเธอ น่ารัก สาวนักกลอน

หรือเป็นพี่ พันทอง นามก้องฟ้า
เสน่หา มัดใจ เกินไถ่ถอน
ที่เธอรัก ห่วงหา เฝ้าอาทร
ถึงกับเพ้อ วิงวอน แอบซ่อนรัก

ยังมีท่าน พรายม่าน กวีบรรเจิด
วรรณกรรม ล้ำเลิศ ยากหาญหัก
เอ๊ะ ! หรือเธอ หลงมนต์ กลทุกวรรค
ที่ท่านพรายฯ เฝ้าถัก มาทักทาย...

จะ พ.ไหน ขอให้รัก สมัครสมาน
ขอให้มาน สมจิต ดั่งคิดหมาย
ได้เคียงครอง สองสนิท แนบชิดกาย
ตราบวันวาย ขอให้อยู่ คู่บ้านกลอน....

ซ. แซมค่ะ
 

แซมขออภัย พี่พูนสุข, พี่พันทอง และ ท่านพรายม่าน
ที่แซมแอบอ้าง นำชื่อท่านทั้งสาม มาใช้ในกลอนแซม..
(เพราะรักนะคะ..)
 

[--ณัชชา--]

เปลี่ยนชื่อเป็นพ.เพิ้งบันเทิงนัก
รีบทายทักพี่ช่วงดวงสมร
ป่าวประกาศหาสาวพ.ขออ้อนวอน
ตายแน่นอนหากขาดเธอเพ้อรำพัน

เพิ้งรู้สึกเห็นใจอยากไปปลอบ
หากพี่ตอบว่าสมัครรับรักฉัน
ช่วงกับเพิ้ง ต้องสุขีชั่วชีวัน
คงร่วมฝันกันได้ไม่ทุกข์ตรม

เพิ้งส่งรูปมาให้อยากใกล้พี่
ช่วงคนดีคงคลายทุกข์มีสุขสม
มองรูปน้องบ่อยบ่อยคอยชิดชม
ความระทมขมใจเป็นไม่มี

ช่วงรักเพิ้ง เพิ้งรู้อยู่ว่ารัก
อยากให้หักใจลงปลงบ้างพี่
สวยอย่างเพิ้งหนุ่มหมายปองย่อมต้องมี
อย่าวอรี่นักหนาเดี๋ยวบ้าตาย

--น้องเพิ้ง--

 

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

แว่วคำหวาน กานท์กลอน มาอ้อนหญิง
อ่อนละมุน อุ่นยิ่ง เกินคำขาน
ดั่งฝนทิพย์ ชะโลมใจ ให้เบิกบาน
สาวหน้าหวาน คนที่ใช่ อยู่ไหนเธอ...

คงจะเป็น พี่พูนสุข สาวยุคใหม่
ถ้อยวลี ซึ้งใจ จนใฝ่เผลอ
งามน้ำคำ เธอจาร กานท์ปรนเปรอ
อาจเป็นเธอ น่ารัก สาวนักกลอน

หรือเป็นพี่ พันทอง นามก้องฟ้า
เสน่หา มัดใจ เกินไถ่ถอน
ที่เธอรัก ห่วงหา เฝ้าอาทร
ถึงกับเพ้อ วิงวอน แอบซ่อนรัก

ยังมีท่าน พรายม่าน กวีบรรเจิด
วรรณกรรม ล้ำเลิศ ยากหาญหัก
เอ๊ะ ! หรือเธอ หลงมนต์ กลทุกวรรค
ที่ท่านพรายฯ เฝ้าถัก มาทักทาย...

จะ พ.ไหน ขอให้รัก สมัครสมาน
ขอให้มาน สมจิต ดั่งคิดหมาย
ได้เคียงครอง สองสนิท แนบชิดกาย
ตราบวันวาย ขอให้อยู่ คู่บ้านกลอน....

ซ. แซมค่ะ
 

แซมขออภัย พี่พูนสุข, พี่พันทอง และ ท่านพรายม่าน
ที่แซมแอบอ้าง นำชื่อท่านทั้งสาม มาใช้ในกลอนแซม..
(เพราะรักนะคะ..)
 

มิใช่พ.พรายม่าน  ดังขานไข
และมิใช่  พ.พันทอง ปองสมร
มิใช่พ.พูนสุข  ทุกบทตอน
แต่เป็น พ.พังพอน  เขาค่อนงาม

เพราะรูปร่าง  โสภา  น่าลุ่มหลง
โฉมอนงค์  อายุ  ลุเลขสาม
ไม่ต้องเดา  ว่าเป็นใคร  ไม่ต้องตาม
เจ้านงราม  สมหญิง  ทุกสิ่งแท้

จึงปักใจ  ให้รัก  เขาหนักหนา
สาวผ่านตา  คนไหน  ไม่แยแส
รักเพียง พ. หนึ่งเดียว  ยึดเหนี่ยวแด
รักมากแม้  เพียงใด  ให้น้อง พ.

 

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

เปลี่ยนชื่อเป็นพ.เพิ้งบันเทิงนัก
รีบทายทักพี่ช่วงดวงสมร
ป่าวประกาศหาสาวพ.ขออ้อนวอน
ตายแน่นอนหากขาดเธอเพ้อรำพัน

เพิ้งรู้สึกเห็นใจอยากไปปลอบ
หากพี่ตอบว่าสมัครรับรักฉัน
ช่วงกับเพิ้ง ต้องสุขีชั่วชีวัน
คงร่วมฝันกันได้ไม่ทุกข์ตรม

เพิ้งส่งรูปมาให้อยากใกล้พี่
ช่วงคนดีคงคลายทุกข์มีสุขสม
มองรูปน้องบ่อยบ่อยคอยชิดชม
ความระทมขมใจเป็นไม่มี

ช่วงรักเพิ้ง เพิ้งรู้อยู่ว่ารัก
อยากให้หักใจลงปลงบ้างพี่
สวยอย่างเพิ้งหนุ่มหมายปองย่อมต้องมี
อย่าวอรี่นักหนาเดี๋ยวบ้าตาย

--น้องเพิ้ง--

 

เชิญข้างหน้า  ป้าเพิ้ง  อย่าเริงหลง
ช่วงชักปลง  แล้วหนา  ป้าอย่าหมาย
ก็อายุ  ของป้า  ราวย่ายาย
มันไม่คล้าย  คู่รัก  ซักกะนิด

กลัววัตถุ  โบราณ  จะพานร้าว
กลัวเป็นข่าว  ว่าช่วงนี้  มีความผิด
กลัวภูตผี  ลงทัณฑ์  ช่วงหวั่นคิด
กลัวกินนม  เป็นพิษ  ติดไวรัส

ตัวป้าเพิ้ง  ช่วงแว่วข่าว  เป็นสาว,หนุ่ม
ช่วงยิ่งกลุ้ม  อุรา  พาเครียดจัด
ไม่รู้จริง  หญิงหรือชาย  หมายสืบชัด
กลัวจับพลัด  จับผลู  คู่หญิงเทียม

ขอโทษที  เพิ้งจ๋า  ช่วงลาก่อน
โฉมบังอร  บอกรัก  ช่วงชักเหนียม
กลัวรักไป  รักมา  จั๊กกะเดียม
ช่วงขอเขียม นะทูนหัว  ช่วงกลัวเดือย

 

[--ณัชชา--]

เพิ่งตัดออกวานนี้หรอกพี่ช่วง
พี่จะท้วงทำไมพูดไปเรื่อย
ถ้าไม่เชื่อดูไหมจะได้เปลือย
ดองจนเปื่อยไปแล้วแจ๋วกว่าเดิม

หาตงตง ตอตอ ก็ไม่เหลือ
ช่วงไม่เบื่อหรอกพี่มีแต่เพิ่ม
แต่หน้าอกยังไม่พอต้องต่อเติม
ขอตังค์เสริมอกหน่อยสักร้อยล้าน

--น้องเพิ้ง--

 

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

เพิ่งตัดออกวานนี้หรอกพี่ช่วง
พี่จะท้วงทำไมพูดไปเรื่อย
ถ้าไม่เชื่อดูไหมจะได้เปลือย
ดองจนเปื่อยไปแล้วแจ๋วกว่าเดิม

หาตงตง ตอตอ ก็ไม่เหลือ
ช่วงไม่เบื่อหรอกพี่มีแต่เพิ่ม
แต่หน้าอกยังไม่พอต้องต่อเติม
ขอตังค์เสริมอกหน่อยสักร้อยล้าน

--น้องเพิ้ง--

 

ช่วงไม่มี  เงินทอง  จะกองให้
ขอมากไป  เพิ้งเอ๋ย  ขอเลยผ่าน
เรื่องผ่าตัด  ทำนม  กลมหรือยาน
ทั้งฉีดสาร  ซิลิโคลน  ไม่โดนใจ

ใช้ฟองน้ำ  ดีกว่า ช่วงว่านะ
อัดลมซะ  เท่านั้น  มันใช้ได้
มองภายนอก  ไม่รู้หนา  ว่าอะไร
ที่ยัดไส้  มาเลย  ช่วงเคยทำ

 

[--ณัชชา--]

เคยใช้แต่ถุงน่องยัดช่องนั้น
แต่มันคันนี่หว่าช่างน่าขำ
ฟองน้ำก็พอได้ใช้ประจำ
ช่วงใจดำนักหนาไม่ปราณี

ขอสตางค์ผ่าตัดไม่จัดให้
ดูหรือใจพี่หนอท้อแล้วพี่
นัดหมอไว้วันจันทร์ที่ยันฮี
เมื่อไม่มีเงินให้เขาเราเลิกกัน

เพิ้ง

 

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

เคยใช้แต่ถุงน่องยัดช่องนั้น
แต่มันคันนี่หว่าช่างน่าขำ
ฟองน้ำก็พอได้ใช้ประจำ
ช่วงใจดำนักหนาไม่ปราณี

ขอสตางค์ผ่าตัดไม่จัดให้
ดูหรือใจพี่หนอท้อแล้วพี่
นัดหมอไว้วันจันทร์ที่ยันฮี
เมื่อไม่มีเงินให้เขาเราเลิกกัน

เพิ้ง

 

เชิญเลิกไป  เถิดหนอ  ง้อที่ไหน
ช่วงมั่นใจ  เพิ้งเอ๋ย  ไม่เคยหวั่น
ใช่ว่าเพิ้ง  นั้นนะ  จะสำคัญ
หญิงนับพัน  บ้านกลอน  อ้อนมากมาย

เลือกไม่ถูก  ผูกใจ  คนไหนบ้าง
ให้รู้อย่าง  เพิ้งงอนต่อ  ก็จะสาย
ช่วงมีสาว  มาหลี  ตั้งกี่ราย
ทั้งย่ายาย  ยันเด็ก  เล็กตามพรวน