ขอลางาน พักยาว ก้าวตามเพื่อน
จำจากเรือน สุโข สโมสร
อยากสงบ สันติ มิราญรอน
หยุดเขียนกลอน สักระยะ คงจะดี
ไปแต่ตัว ใจอยู่ เคียงคู่บ้าน
ใช่ต้องการ หันเหียน เปลี่ยนวิถี
เมื่อใดเพื่อน แช่มชื่น คืนเวที
จักเร่งรี่ กลับมา มิช้าเชือน
สุนทรวิทย์
กลอนบทนี้ มีที่เศร้า เร้าราญจิต
สุนทรวิทย์ คิดท้อมา ปัญหาเกลื่อน
เหมือนสูญเสีย ดวงใจ ไหวสะเทือน
จิตฟั่นเฟือน เลือนลั่น หวั่นอุรา
ครูสุนครับ นับถือ ในชื่อชั้น
มิอาจหวั่น พลั่นพรึง ซึ่งปัญหา
ผมนับถือ กลอนครู ดูมีปัญญา
พอครูมา จะลาไป ใจระทม
หลากหลายรส พจนา มาเป็นกลอน
มีทั้งสอน ตลก เศร้า เคล้าขื่นขม
ทั้งธรรมะ ดีระรื่น เฝ้าชื่นชม
แอบนิยม ก้มกราบ อย่าหนีไป
วิงวอนง้อ ขอยืน เป็นตัวหลัก
เพื่อฟูมฟัก นักกลอนใหม่ ให้สดใส
มีครูดี ศรีสง่า พาสุขใจ
อย่าจากไป ให้ตำรา ต้องมาพัง
สิงขร
สุนทรวิทย์ คิดท้อมา ปัญหาเกลื่อน
เหมือนสูญเสีย ดวงใจ ไหวสะเทือน
จิตฟั่นเฟือน เลือนลั่น หวั่นอุรา
ครูสุนครับ นับถือ ในชื่อชั้น
มิอาจหวั่น พลั่นพรึง ซึ่งปัญหา
ผมนับถือ กลอนครู ดูมีปัญญา
พอครูมา จะลาไป ใจระทม
หลากหลายรส พจนา มาเป็นกลอน
มีทั้งสอน ตลก เศร้า เคล้าขื่นขม
ทั้งธรรมะ ดีระรื่น เฝ้าชื่นชม
แอบนิยม ก้มกราบ อย่าหนีไป
วิงวอนง้อ ขอยืน เป็นตัวหลัก
เพื่อฟูมฟัก นักกลอนใหม่ ให้สดใส
มีครูดี ศรีสง่า พาสุขใจ
อย่าจากไป ให้ตำรา ต้องมาพัง
สิงขร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
