ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

อยากจะไป ไปเลย ไม่เคยว่า
แค่น้ำตา ไหลตก ที่อกฉัน
ท่วมข้างใน ไปหมด ไม่ปดกัน
จากวันนั้น ถึงวันนี้ มิมีใคร

อยู่กับฉัน รันทด ไร้สดชื่น
อยู่แล้วฝืน กลืนกล้ำ เกินคำไข
เมื่อเราสอง ต่างฝ่าย คิดย้ายใจ
อยู่ทำไม ให้หมอง ไม่ต้องการ

ขอเธอจง ไปดีนะที่รัก
ฉันจมปลัก หลักร้าว แวววาวหวาน
อย่าได้กลัว มัวหม่น จนรำคาญ
ฤทัยพล่าน พังยับ แสนอับอาย

ขอโทษด้วย คนสวย ไม่ซวยหรอก
น้ำใต้ศอก บอกเลย ไม่เคยหน่าย
แต่ตอนนี้ หยุดไว้ พักใจกาย
ด้วยผู้ชาย ของฉัน นั้นมีเมีย
พันทอง

[--ณัชชา--]

ต้องเด็ดขาดแบบนี้ดูดีหน่อย
ชายสำออยหากแคร์มีแต่เสีย
ต้องถอยห่างจากเขาอย่าเคล้าเคลีย
ขืนนัวเนียมีแต่ช้ำระกำใจ

น้ำใต้ศอกบอกได้ไม่อร่อย
รสมันกร่อยแสบลิ้นกินไม่ไหว
กลิ่นก็สุดเหม็นเน่าเอาทิ้งไป
หาน้ำใสใหม่สด ซดคล่องคอ

--ณัชชา--

 

[ไพร พนาวัลย์]

แสนดีใจได้ยินยุพินบอก
น้ำใต้ศอกไม่หวานใจพาลฝ่อ
ขอบใจจังบังอรไม่งอนง้อ
มิใช่ล้อรีบไปมีใครคอย 

เธอมีใหม่ฉันก็มีใหม่ด้วย
มีสาวสวยแลเหลียวหวังเกี่ยวก้อย
ทั้งสุดใต้มากล้นถึงบนดอย
ร้องวอย วอยคอยพี่ทุกวี่วัน 

คิดว่าเราทำบุญร่วมกันน้อย
รักมันกร่อยเหลือทนจึงด้นดั้น
ถึงฉุดรั้งเท่าใดก็ไม่ทัน
ถ้า ยังงั้น ไปลอง แค่สองวัน 

“ไพร พนาวัลย์”

 

[panthong.kh]

ถ้าไปลอง ติดใจ ไม่ว่านะ
ยอดรักจ๊ะ เชิญเลย ไม่เคยหวั่น
ไปไม่กลับ เธอจ๋า ไม่ว่ากัน
ความสัมพันธ์ เราสอง ต้องสิ้นลง

ไม่ได้ขู่ หลอกหนอ พ่อคนเก่ง
ไพรพนา พาเพลง ละเลงหลง
พ่อลูกคอ เก้าชั้น ไม่มั่นคง
พ่อคนตรง ใจซื่อ เขาลือชา

ไม่เคยหลอก หรอกหนา ไยว่าฉัน
ยังเฝ้าฝัน ละเมอ เพ้อไปว่า
ในชีวิต อยากเจอ เธอสักครา
ด้วยอุรา ร้าวเหลือ จงเชื่อใจ
พันทอง

[ปู่ริน]

อยากจะไป ไปเลย ไม่เคยว่า
แค่น้ำตา ไหลตก ที่อกฉัน
ท่วมข้างใน ไปหมด ไม่ปดกัน
จากวันนั้น ถึงวันนี้ มิมีใคร

อยู่กับฉัน รันทด ไร้สดชื่น
อยู่แล้วฝืน กลืนกล้ำ เกินคำไข
เมื่อเราสอง ต่างฝ่าย คิดย้ายใจ
อยู่ทำไม ให้หมอง ไม่ต้องการ

ขอเธอจง ไปดีนะที่รัก
ฉันจมปลัก หลักร้าว แวววาวหวาน
อย่าได้กลัว มัวหม่น จนรำคาญ
ฤทัยพล่าน พังยับ แสนอับอาย

ขอโทษด้วย คนสวย ไม่ซวยหรอก
น้ำใต้ศอก บอกเลย ไม่เคยหน่าย
แต่ตอนนี้ หยุดไว้ พักใจกาย
ด้วยผู้ชาย ของฉัน นั้นมีเมีย
พันทอง

เมื่อครั้งแรก บอกรัก พี่ล้นเหลือ
น้องมาเชื่อ คำเขา ทำให้เสีย
มีเมียน้อย พี่น้อยใจ พูดไม่เคลีย
ที่อ่อนเพลีย เพราะเชียร์บอล ตอนเชลซี

พี่แทงไป หลายขุม ทั้งเข้าออก
มิหลอนหลอก ชนะบาเยิร์น สมศักดิ์ศรี
ต่อเวลา แทงตีห้า สว่างพอดี
กลับมามี เกิดเรื่องราว ไม่เข้าใจ

หาว่ามี เมียน้อย ไว้ที่อื่น
หากทนฝืน กลืนกล้ำ น้ำตาไหล
ถ้าอยากไป พี่ก็เชิญ เชิญน้องไป
หายอดชู้  คู่ใหม่ ไหมน่ามล

ทรัพย์สมบัติ มีเท่าไร พี่ให้หมด
ตู้เย็น บ้าน เงินสด ยกให้ พี่ไม่สน
ทั้งเพชรนิล จินดา พร้อมรถยนต์
จงสุขล้น จนชั่วฟ้า ดินสลาย...

              ริน ดอนบูรพา
                                 ๒๒ พ.ค. ๕๕

[panthong.kh]

ต้องเด็ดขาดแบบนี้ดูดีหน่อย
ชายสำออยหากแคร์มีแต่เสีย
ต้องถอยห่างจากเขาอย่าเคล้าเคลีย
ขืนนัวเนียมีแต่ช้ำระกำใจ

น้ำใต้ศอกบอกได้ไม่อร่อย
รสมันกร่อยแสบลิ้นกินไม่ไหว
กลิ่นก็สุดเหม็นเน่าเอาทิ้งไป
หาน้ำใสใหม่สด ซดคล่องคอ

--ณัชชา--

 

ตัดสินใจ เหมือนกัน วันที่จาก
น้ำตาพราก เหมือนกัน สั่นจริงหนอ
พูดไม่ออก บอกไม่ถูก น้ำตาคลอ
คงถึงวัน แล้วหนอ พอกันที

ต้องช้ำชอก บอกว่า ระอาเหลือ
ไม่อยาก เชื่อเลยใจ ไร้สุขี
เกิดกับตน ไม่รู้ ดูไม่ดี
ขออย่ามี ลืมครั้ง นั่งเศร้าใจ
พันทอง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


เคยเคียงแนบแอบเราเนาสวาท
ให้อนาถประหลาดรักถูกผลักไส
โธ่ใครหนอพ้อรำพึงคะนึงใน
มอบฤทัยให้หมดยังจดจำ

เคยเคียงคู้ชูชื่นยามดื่นดึก
น้อมรำลึกนึกวาบหวามร่วมงามขำ
ร้องจำเรียงเคียงสดับขับลำนำ
พร้อมหริ่งหรีดกรีดร่ำร่วมพร่ำคลอ

หนาวน้ำค้างนางแนบมาแอบอุ่น
หอมกลิ่นกรุ่นละมุนละไมกระไรหนอ
สองแขนวางกางกอดเจ้าพะเน้าพะนอ
ร่วมถักทอรอวันฝันเป็นจริง

โอ้อกเอยลืมรสสิ้นหมดแล้ว
ฤาว่าแก้วแจ้วใสใสนะใจหญิง
ใสแค่เสียงเพียงฟังอย่าหวังอิง
จะถูกทิ้งชิ่งเฉด้วยเรรวน...


 

-บูรพาท่าพระจันทร์-

[panthong.kh]

เมื่อครั้งแรก บอกรัก พี่ล้นเหลือ
น้องมาเชื่อ คำเขา ทำให้เสีย
มีเมียน้อย พี่น้อยใจ พูดไม่เคลีย
ที่อ่อนเพลีย เพราะเชียร์บอล ตอนเชลซี

พี่แทงไป หลายขุม ทั้งเข้าออก
มิหลอนหลอก ชนะบาเยิร์น สมศักดิ์ศรี
ต่อเวลา แทงตีห้า สว่างพอดี
กลับมามี เกิดเรื่องราว ไม่เข้าใจ

หาว่ามี เมียน้อย ไว้ที่อื่น
หากทนฝืน กลืนกล้ำ น้ำตาไหล
ถ้าอยากไป พี่ก็เชิญ เชิญน้องไป
หายอดชู้  คู่ใหม่ ไหมน่ามล

ทรัพย์สมบัติ มีเท่าไร พี่ให้หมด
ตู้เย็น บ้าน เงินสด ยกให้ พี่ไม่สน
ทั้งเพชรนิล จินดา พร้อมรถยนต์
จงสุขล้น จนชั่วฟ้า ดินสลาย...

              ริน ดอนบูรพา
                                 ๒๒ พ.ค. ๕๕

[/quote]

ทรัพย์สมบัติ นั้นหนา เอามาหมด
มีทั้งรถ ทั้งบ้าน พานอยากได้
เจอปู่ริน ใจป้ำ โถส่ำบาย
มีมากมาย ย้ายมา หาตัวเรา

เห็นตำตา ว่าปู่ มีคู่ใหม่
ดูไฉไล ยิ่งนัก ไม่อยากเล่า
สาวสิบหก อกใหญ่ นั้นไม่เบา
ขอเพลาเพลา หน่อยนะ จะใจวาย
พันทอง

[panthong.kh]

 

เคยเคียงแนบแอบเราเนาสวาท
ให้อนาถประหลาดรักถูกผลักไส
โธ่ใครหนอพ้อรำพึงคะนึงใน
มอบฤทัยให้หมดยังจดจำ

เคยเคียงคู้ชูชื่นยามดื่นดึก
น้อมรำลึกนึกวาบหวามร่วมงามขำ
ร้องจำเรียงเคียงสดับขับลำนำ
พร้อมหริ่งหรีดกรีดร่ำร่วมพร่ำคลอ

หนาวน้ำค้างนางแนบมาแอบอุ่น
หอมกลิ่นกรุ่นละมุนละไมกระไรหนอ
สองแขนวางกางกอดเจ้าพะเน้าพะนอ
ร่วมถักทอรอวันฝันเป็นจริง

โอ้อกเอยลืมรสสิ้นหมดแล้ว
ฤาว่าแก้วแจ้วใสใสนะใจหญิง
ใสแค่เสียงเพียงฟังอย่าหวังอิง
จะถูกทิ้งชิ่งเฉด้วยเรรวน...

 

-บูรพาท่าพระจันทร์-

เคยร่วมเรียง เคียงคู่ อยู่สมสอง
กอดประคอง น้องนั้น ไม่ทันหวน
ไยหรือพี่ มาทิ้ง ให้หญิงรวน
อกหักซวน เซซัด วิบัติใจ

เคยเคล้าคลอ พนอ เพื่อก่อรัก
มาหาญหัก หนักหน่วง จนกลวงไหว
ฤทัยเจ็บ เหน็บหนัก รักลาไกล
จนหมองไหม้ เศร้าตรม ขมชีวี
พันทอง

[yaguza]

แสนสงสาร พันทอง แม่น้องหญิง
อย่าประวิง ความหลัง มานั่งนี่
ความเศร้าสร้อย ปล่อยวาง ซะบ้างซี
จะโศกี ครวญคร่ำ ไปทำไม

จงเตรียมตัว เตรียมใจ ไว้ให้พร้อม
เขาไม่ยอม กลับมา ก็หาใหม่
หากยังหา ไม่ได้ ไม่เป็นไร
เอาพี่ไว้ ขัดตราทัพ รับดูแล


 
......ยากูซ่า......

[รพีกาญจน์]

อยากจะไป ไปเลย ไม่เคยว่า
แค่น้ำตา ไหลตก ที่อกฉัน
ท่วมข้างใน ไปหมด ไม่ปดกัน
จากวันนั้น ถึงวันนี้ มิมีใคร

อยู่กับฉัน รันทด ไร้สดชื่น
อยู่แล้วฝืน กลืนกล้ำ เกินคำไข
เมื่อเราสอง ต่างฝ่าย คิดย้ายใจ
อยู่ทำไม ให้หมอง ไม่ต้องการ

ขอเธอจง ไปดีนะที่รัก
ฉันจมปลัก หลักร้าว แวววาวหวาน
อย่าได้กลัว มัวหม่น จนรำคาญ
ฤทัยพล่าน พังยับ แสนอับอาย

ขอโทษด้วย คนสวย ไม่ซวยหรอก
น้ำใต้ศอก บอกเลย ไม่เคยหน่าย
แต่ตอนนี้ หยุดไว้ พักใจกาย
ด้วยผู้ชาย ของฉัน นั้นมีเมีย
พันทอง

พอพี่ลง บันได ไปจากเจ้า
ลากกระเป๋า ผ่านตา ถึงหน้าเสีย
ละล่ำละลัก กวักเพรียก เรียก.เฮีย เฮีย
ร้องจนเพลีย หมดน้ำตา ห้ากิโล

พี่เพิ่งรู้ ว่าเจ้า รักเท่าไหร่
แค่ลองใจ แสร้งผละ อพิโธ่
ทุรนทุราย มากมาย เสียใหญ่โต
ร้องไห้โฮ เกลือกกลิ้ง ทิ้งตัวนอน

จะมิไป อีกแล้ว "ดวงแก้ว"จ๋า
จะมิมา หาคนดี "ศรีสมร"
จะมิอยู่ ร่วมเรียง เคียง"บังอร"
จะมิจร คงมั่น แต่"พันทอง"

 

รพีกาญจน์ 59

[sunthornvit]

อยากจะไป ไปเลย ไม่เคยว่า
แค่น้ำตา ไหลตก ที่อกฉัน
ท่วมข้างใน ไปหมด ไม่ปดกัน
จากวันนั้น ถึงวันนี้ มิมีใคร

อยู่กับฉัน รันทด ไร้สดชื่น
อยู่แล้วฝืน กลืนกล้ำ เกินคำไข
เมื่อเราสอง ต่างฝ่าย คิดย้ายใจ
อยู่ทำไม ให้หมอง ไม่ต้องการ

ขอเธอจง ไปดีนะที่รัก
ฉันจมปลัก หลักร้าว แวววาวหวาน
อย่าได้กลัว มัวหม่น จนรำคาญ
ฤทัยพล่าน พังยับ แสนอับอาย

ขอโทษด้วย คนสวย ไม่ซวยหรอก
น้ำใต้ศอก บอกเลย ไม่เคยหน่าย
แต่ตอนนี้ หยุดไว้ พักใจกาย
ด้วยผู้ชาย ของฉัน นั้นมีเมีย
พันทอง

ขอจูบลา  สักฟอด  กอดสักหน่อย
ก่อนคะค้อย  จรจาก  อยากสั่งเสีย
เรื่องเงินกู้  ท่วมหัว  ที่นัวเนีย
มีดอกเบี้ย  ทบต้น ล้นถึงคอ

จงขยัน  มั่นคง  ส่งแทนด้วย
นึกว่าช่วย  แฟนเก่า  เอาบุญหนอ
ตอนนี้ต้อง  รีบไป  แฟนใหม่รอ
เลิกตัดพ้อ  หมองหม่น  นะคนดี

 

สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

แสนสงสาร พันทอง แม่น้องหญิง
อย่าประวิง ความหลัง มานั่งนี่
ความเศร้าสร้อย ปล่อยวาง ซะบ้างซี
จะโศกี ครวญคร่ำ ไปทำไม

จงเตรียมตัว เตรียมใจ ไว้ให้พร้อม
เขาไม่ยอม กลับมา ก็หาใหม่
หากยังหา ไม่ได้ ไม่เป็นไร
เอาพี่ไว้ ขัดตราทัพ รับดูแล
 
......ยากูซ่า......

ด้วยอกตรม ขมขื่น สะอื้นอ้อน
ยังอาวรณ์ ถึงเขา อับเฉาแน่
รักมากเหลือ ล้นหลัก ปักดวงแด
จำต้องแคร์ เชือนชด ให้หมดใจ

อยากหาใหม่ หวั่นนัก กลัวรักล่ม
นอนจ่อมจม ดายเดียว เปล่าเปลี่ยวได้
ระทมทุกข์ สุขหด หมดเยื่อใย
พี่มาขัด ตาทัพให้ ไม่ไหวนะ
พันทอง

[panthong.kh]

พอพี่ลง บันได ไปจากเจ้า
ลากกระเป๋า ผ่านตา ถึงหน้าเสีย
ละล่ำละลัก กวักเพรียก เรียก.เฮีย เฮีย
ร้องจนเพลีย หมดน้ำตา ห้ากิโล

พี่เพิ่งรู้ ว่าเจ้า รักเท่าไหร่
แค่ลองใจ แสร้งผละ อพิโธ่
ทุรนทุราย มากมาย เสียใหญ่โต
ร้องไห้โฮ เกลือกกลิ้ง ทิ้งตัวนอน

จะมิไป อีกแล้ว "ดวงแก้ว"จ๋า
จะมิมา หาคนดี "ศรีสมร"
จะมิอยู่ ร่วมเรียง เคียง"บังอร"
จะมิจร คงมั่น แต่"พันทอง"

 

รพีกาญจน์ 59

[/quote]

อย่าพึ่งไป อาเฮีย มาเคลียร์ก่อน
อย่าผัดผ่อน ตอนนี้ เดี๋ยวมีถอง
บอกน้ำตา ท่วมทด กำหนดจอง
ท่วมในห้อง ชั่งไป ได้ห้าโล

อย่ามาปด มดเท็จ เจ็ดโลจ้า
ผ้าเช็ดหน้า ไม่นับ ซับหลายโหล
ร้องแต่เช้า เที่ยงบ่าย คล้ายเยโย
นึกว่าโม้ เป็นไปได้ อย่างไรกัน
พันทอง

[panthong.kh]

ขอจูบลา  สักฟอด  กอดสักหน่อย
ก่อนคะค้อย  จรจาก  อยากสั่งเสีย
เรื่องเงินกู้  ท่วมหัว  ที่นัวเนีย
มีดอกเบี้ย  ทบต้น ล้นถึงคอ

จงขยัน  มั่นคง  ส่งแทนด้วย
นึกว่าช่วย  แฟนเก่า  เอาบุญหนอ
ตอนนี้ต้อง  รีบไป  แฟนใหม่รอ
เลิกตัดพ้อ  หมองหม่น  นะคนดี

 

สุนทรวิทย์

[/quote]

รีบไปหน่อย อย่าอ่อย หนอยไม่สน
เรื่องหนี้ล้น พ้นตัว อย่ามั่วนี่
ยืมเงินมา เปรอปรน จนฤดี
แหลกเพราะมี มากมาย มิหมายมอง

ฉันทำงาน ทุกวัน ขยันยิ่ง
เป็นเรื่องจริง นักเจ้า มัวเศร้าหมอง
กลับเข้าบ้าน พานว่า น้ำตานอง
ใจร่ำร้อง หมองหม่น ทนรับกรรม
พันทอง

[ดุลย์ ละมุน]

ขอโทษด้วย คนสวย ไม่ซวยหรอก
น้ำใต้ศอก บอกเลย ไม่เคยหน่าย
แต่ตอนนี้ หยุดไว้ พักใจกาย
ด้วยผู้ชาย ของฉัน นั้นมีเมีย
พันทอง

ถึงมีเมียถ้าเสียพันคงหวั่นไหว
เพียงห่างไกลใจระรัวกลัวสูญเสีย
เคยครองคู่ชู้แนบแอบนัวเนีย
เคยแฮปปี้นิวเยียร์เมียไม่ทัน

อย่าแกล้งกันสวรรค์ล่มจมอ่าวรัก
โปรดอย่าผลักซอกใจให้ไกลฝัน
ไหนน้องยาว่าเรานั้นเข้ากัน
นี่หลอกฉันแล้วชิ่งหญิงโลเล
 

[/color][/size][/font]

[panthong.kh]

ก็บอกแล้ว ว่ามีเมีย ให้เคลียร์ก่อน
ไม่เคยอ้อน ออดใคร ใจร้อยเล่ห์
ไม่เคยคิด กลับกลอก บอกโนเซ
หนุ่มตังเก อย่างพี่ นี้ไม่เบา

ทั้งรักเมีย ไม่ยอม ให้เสียกิ๊ก
ทำระรี้ ระริก จิกให้เฉา
ขอโทษนะ พี่ดุลย์ ละมุนเมา
อย่ามาเว้า แบบนี้ เดี๋ยวตีตาย
พันทอง

[ดุลย์ ละมุน]

ใจรวนเรเฉไฉเพราะไกลรัก
ต้องเมาหนักเมารักมิหักหาย
ด้วยหลงเล่ห์เสน่ห์พันจนฝันพราย
แม้นต้องตายไม่คลายภักดิ์สุดรักเธอ

ถึงโลกาดารานภาล่ม
ฤาระทมขมใจเยี่ยงใดเหรอ
เทียบได้ไหมเท่าใจร้างห่างบำเรอ
ที่ไกลเธอจนเผลอคล้ายหยุดหายใจ
 

[panthong.kh]

กลัวเสียจริง ยิ่งนัก รักคนผิด
โถพี่ทิด เมียมาตาม ห้ามได้ไหม
สามห้าเจ็ด เหน็บข้าง ว่าอย่างไร
เจอเหนี่ยวไก ดังปัง นั่งตาลอย

ถึงจะรัก ปักจิต ให้คิดจบ
กลัวสลบ ศพเละ โดนเตะบ่อย
ไม่อยากเสี่ยง เรื่องนี้ มีเข่าลอย
กลัวพี่ดุลย์ หลับผลอย เมียต่อยตาย
พันทอง

[กังวาน]

ใครจะไปที่ไหนขอไม่รู้
พี่ขออยู่ข้างน้องพันฯด้วยมั่นหมาย
ปรนนิบัติเช้าเย็นเห็นใจกาย
บอกมิอายแอบหลงรักภักดิ์มานาน

มีโอกาสเปิดให้รับไว้ด้วย
พี่จะช่วยทำทุกสิ่งจริงดังขาน
จะจัดหาสารพัดจัดให้ทาน
หรือต้องการนวดไหล่หลังจงสั่งมา

ลืมชายอื่นหมื่นแสนแฟนคนอื่น
ยามหลับตื่นอยู่กับพี่ไม่หนีหน้า
อย่าหลงเชื่อคำหลอกบอกมารยา
รักยิ่งกว่าชีวิตพี่...นี่พันทอง

Karnkai