Re: กรุณาช่วยแต่งร่ายสุภาพ เรื่องสวนพฤกษศาสตร์ในโรงเรียน(จะต้องส่งคุณครูค่ะ)

ฉันเดินมาชมสวน พฤกษาล้วนโรงเรียน สถานที่เพียรวิชา เพื่อเสาะหาความรู้ เพราะคุณครูสั่งไว้
ว่าให้ทำการบ้าน อย่าเกียจคร้านนะเธอ เดี๋ยวจะเจอเกรดF จงหมั่นเก็บความรู้ แล้วอย่าอู้เมินเฉย
ฉันก็เลยต้องมา เพื่อดูว่ามีอะไร ในสวนไม้แห่งนี้ ดูให้ดีหลายสิ่ง อันที่จริงไม่รู้จัก อยากจะทักชื่อก็
ต้องรีรอลังเล ด้วยสนเท่ห์ในใจ มีต้นอะไรบ้างหนอ ไหนขอดูให้ชัด รู้ตามสัตย์ความจริง แล้วเขียนสิ่งที่เห็น
ถึงลำบากยากเย็น ดังเข็นครกขึ้นเขา จะสู้ด้วยเชาว์ปัญญา ที่อุตส่าห์พยายาม เร็วซิตามมาดู
จะได้รู้ความจริง ใจอย่านิ่งนอนเฉย แม่เจ้าเอ๋ยช้าไย มีดอกไม้นับพัน เกินจะสรรถ้อยคำ
จึงขอย้ำที่สำคัญ ซึ่งตัวฉันรู้จัก ไม่มากนักหร็อกหนา พืชพฤกษาหลากหลาย มีความหมายมากมี
ต่อโลกนี้แหละหนอ จะเริ่มขอบรรยาย แต่ละรายเรื่อยไป บัวสายและไผ่สร้าง บัวแดงอ้างลอดฟ้า
กระดังงารางจืด ประดู่ยืดหมากแดง สาละแย้งยางขาว สาเกกล่าวกาซะลอง ยืนเมียงมองคำโคก
ถูกโฉลกชงโค มีใบโตดอกชมพู เป็นเถาอยู่พันเกียว ลดเลี้ยวบนกิ่ง นั่นคือกลิ้งกลางดง
เถาวัลย์หลงให้ระหวัง ฉวยพลาดพลั้งหลงทิศ ระวังพิษหมามุ่ย อย่าเดินลุยตำแย เดี๋ยวจะแย่นะเจ้า
นั่นก็ท้าวยายม่อม ดอกพยอมนนทรี หูกระจงมีพลูแฉก เห็นแปลกผักกาดดง พางวยงงสงสัย
เป็นอย่างไรหนอนี เข็มสามสี,ยะวา นั่นชะบา,หมากผู้ จะต้องคู่หมากเมีย อย่าให้เสียรางจืด
ต้นตรงยืดประดู่ พิศดูตีนเป็ดน้ำ น่าครั่นคร้ามว่านเลือด ระวังเชือดใบไผ่ พญาไร้ใบ,กระท้อน
ลิ้นมังกร,ไผ่น้ำ ตะโกนา,งามดำจริง ใบเงิน,อิง,ใบทอง งามน่ามองบัวสาย ศรนารายณ์สวยสม
พริกไทยกลมเผ็ดร้อน ลองนึกบ้อนพริกขี้หนู อีกนึกดูพริกหยวก เอามาลวกลองกิน ก็เผ็ดลิ้นอร่อยดี
บานบุรี,ทับทิม มองแล้วยิ้มปิ้งหลวง แก้ช้ำทรวงบัวบก กระทกรกเคยกิน ใบกระถินเคยเก็บ
หนามตำเล็บชะอม ไม่อยากดมสะตอ อร่อยก็ผักหวาน ดอกกระวานเครื่องแกง ต้นไม้แดงทำยา
ลูกคุยป่าเป็นเถา สีละมันเจ้าเคยลอง ฝักมูลกาต้องแกงคั่ว กลอยขุดหัวมาต้ม เอาผักขมมาผัด
สารพัดแตงกวา อยู่โน่นหนาแตงไทย อยู่ไม่ไกลบวบหอม อร่อยพร้อมหัวเผือก จะกินเลือกขมิ่นขาว
ลูกมะนาว,ถั่วเขียว ถั่วดำเชียวมากมี จะให้ดีถั่วเหลือง ไม่สิ้นเปลืองถั่วลิสง ผักบุ้งคงต้องผัด
สารพัดพืชผล ยามได้ยลแสนสุข ลืมสิ้นทุกข์เพลิดเพลิน เมื่อมาเดินเล่นแล้ว เลยเก็บเอาหัวแห้ว
ได้ทั้งกระบุง ถือนุงนังแน่แท้ ใครว่าแห้วนั้นแพ้ เปลี่ยนแล้วนามคือ เป็นชื่อที่เพราะพริ้ง
ใช่ว่าจะถูกทิ้ง ที่แท้สมหวัง ดังใจฯ