ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ฉันมันก็แค่นี้]

ผู้อันเป็นที่รัก(กลอนเปล่า)

ผู้อันเป็นที่รักเอ๋ย
จงมองดาราที่พร่างพรายบนฟากฟ้า
จงมองดูพระจันทร์ที่กำลังส่องแสงแห่งความห่วงหา
และเจ้าเห็นอีกมุมหนึ่งนั้นไหม...จงดู

ผู้อันเป็นที่รักเอ๋ย
จงมองดูสายน้ำทร่ามกลางหมู่ดาราจันทราน้อยใหญ่
จงมองดูอีกสิ่งหนึ่ง ที่มันคงอยู่ใกล้ๆ
และเจ้าเห็นดวงตานั้นไหม...จงดู

ผู้อันเป็นที่รักเอ๋ย
จงมองพี่...คนที่รักเจ้าเท่าชีวิตยิ่งกว่า
พร้อมเป็นทุกสิ่งอย่างให้เจ้า...ถึงแม้นว่า
ต้องสิ้นลมหายใจ...เพียงเจ้ามีชีวิตอยู่ต่อไป
 
จะเป็นดารา..แห่งความคิดถึง...
จะเป็นพระจันทร์...ยามเจ้าเหงาดวงฤทัย
จะเป็นสายน้ำ...หากเจ้ามองแล้วชื่นฉ่ำทรวงใน
จะเป็นดวงใจ...คู่เธอ...ตราบฟ้านิรันดร์


ฉันมันก็แค่นี้
 

[กัลมลี*]

คืนฟ้าปิด
หลับตาให้สนิท...เธอผู้เป็นที่รัก
ลมแรง
ห่มหนาว
พริ้มตานอนหนุนตัก
ฉันจะเป็นหลักให้เธอ

หิ่งห้อยพร้อยแสงทุกแห่งหน
ส่องสว่างเส้นทางตนอยู่เสมอ
ดวงใจอย่าหม่นหมองสิ่งต้องเจอ
ตะวันวาวจะเสนอรักมาทอ

วันฟ้าปิด
หลังม่านฟ้าดวงอาทิตย์ยังแสงก่อ
หรือเธอเองเร่งก่อไฟไม่รีรอ
ยลดอกไม้ชูช่อด้วยใจงาม

...เธอผู้เป็นที่รักยิ่ง...
...ฟ้าสูง...ผาสูง...
ปรารถนาสิ่งใดหรือคือคำถาม?
โคนรุ้ง
โค้งแนบดินบางโมงยาม
...อยากพริ้มตาใต้ฟ้าคราม...
หรือปล่อยมือฉัน...ไปไต่ฟ้า?