.jpg)
อย่าร้องเลย.ถึงอย่างไร.ก็ไม่....โอ๋
อภิโถ.เจ็บมากไหม?...ก็ไม่ถาม
จะลุกเหิน.เดินไหน?...ก็ไม่ตาม
มันเป็นความ.เลินเล่อ.ที่เธอทำ
ห่วงน่ะห่วง.แต่ไม่มอง.ประคองข้าง
หัดเจ็บบ้าง.บางที.มีขำขำ
อย่าน้อยใจ.อาละวาด.โทษชาติกรรม
ขอให้จำ.เป็นบทเรียน.เพียรปัญญา
อย่าร้องเลย.ถึงอย่างไร.ก็ไม่....โอ๋
เรื่องอักโข.ต้องเตรียมฝึก.เพื่อศึกษา
การร้องไห้.มีดีบ้าง...แค่ล้างตา
ไร้น้ำยา.อย่าร่ำไร.ฉัน..ไม่มอง
.......๑๐๙๑๓.......
น้ำตาเป็น สายเลือด แทบเหือดแห้ง
เธอยังแล้ง น้ำใจ ไม่สอดส่อง
คงยืนหยัด ตัดเยื่อใย ไม่ปรองดอง
งั้นขอทอง พี่คืน จงยื่นมา
มอเตอร์ไซด์ รถเก๋ง เร่งโอนกลับ
พร้อมสินทรัพย์ คับคั่ง อสังหา
แล้วตะเพิด แม่ยาย ไล่พ่อตา
น้องภรรยา ไม่เกี่ยว ยังเกลียวกลม
สุนทรวิทย์
เธอยังแล้ง น้ำใจ ไม่สอดส่อง
คงยืนหยัด ตัดเยื่อใย ไม่ปรองดอง
งั้นขอทอง พี่คืน จงยื่นมา
มอเตอร์ไซด์ รถเก๋ง เร่งโอนกลับ
พร้อมสินทรัพย์ คับคั่ง อสังหา
แล้วตะเพิด แม่ยาย ไล่พ่อตา
น้องภรรยา ไม่เกี่ยว ยังเกลียวกลม
สุนทรวิทย์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
