ข้าด้อยเพียงดิน...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
14 พฤษภาคม 2024, 11:04:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ข้าด้อยเพียงดิน...  (อ่าน 4388 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
24 มิถุนายน 2011, 04:00:PM
southernman 32
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 6
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 17



« เมื่อ: 24 มิถุนายน 2011, 04:00:PM »
ชุมชนชุมชน


จะหมายเด็ดดอกฟ้าลงมาชม
ให้ภิรมย์ดวงจิตคิดถ้วนถี่
คงยากเกินเอื้อมถึงซึ่งคนดี
เพราะตัวพี่ด้อยค่าราคาดิน

ด้วยศักดิ์ศรีเทียมเท่าเหล่าฝูงกา
เวทนาถูกประณามคนหยามหมิ่น
ต้องผิดหวังชอกช้ำน้ำตาริน
ย้อนคืนถิ่นที่เก่าเฝ้าคอยมอง

หมดสิทธิ์คิดจับจองปองดอกฟ้า
เจ้ามีค่าเกินใครไม่มีสอง
คนนิยมชมเยี่ยมเทียมหงษ์ทอง
หมายครอบครองคลอเคล้าเฝ้าเชยชม

ชีวิตคงละเมอเพ้อฝันใฝ่
ทั้งกายใจหมองเศร้าไม่สุขสม
หวังดอกฟ้าร่วงมาลอยตามลม
จะขอก้มหน้ารับกลับคืนดิน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, นพตุลาทิตย์, รพีกาญจน์, บอม ซอง ดุ๊ก, MASAPAER, navee, คนแบกไมค์, เมฆา..., (ฟ้า) มารสุรา, ไผ่เดียวดาย

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

พเนจรผ่านฟ้า               มาไกล
เพียงเพื่อสานสายใย        เร่งสร้าง
สัมพันธ์แน่นดวงใจ          หมายมั่น
หวังช่วยคลายทุกข์บ้าง      จึ่งได้ แรมรอน
24 มิถุนายน 2011, 05:04:PM
บอม ซอง ดุ๊ก
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 457
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 589


เสกสรรกลั่นอักษร พลิ้วโอนอ่อนตามอารมณ์


« ตอบ #1 เมื่อ: 24 มิถุนายน 2011, 05:04:PM »
ชุมชนชุมชน




~เราต่างกันเกินไป~



ข้าเท้าติดพื้น
ข้ายืนย่ำดิน
ข้ากินเพียงได้
ข้าใช้เพียงมี

เจ้าเท้าติดศักดิ์
เจ้าหลักติดศรี
เจ้ามีเยี่ยงเทพ
เจ้าเสพเยี่ยงมาร

ข้าเฝ้ามองเหม่อ
พร่ำเพ้อขับขาน
เฝ้าอ่านบทกลอน
ออดอ้อนรำพึง

เจ้าเฝ้ารังเกียจ
ซีเรียสปั้นปึง
ไม่ซึ้งไม่สม
อารมณ์รำพัน

ข้าเอ่ยว่ารัก
พลีภักดิ์มุ่งมั่น
ยืนยันด้วยจิต
ไม่คิดหลอกลวง

เจ้าเอ่ยว่าต่ำ
พร้อมย้ำหนักหน่วง
ว่าควงแล้วด้อย
คือถ้อยย้ำมา

ข้าถอยหลังกลับ
ยอมรับยศฐา
ที่คร่ามนุษย์
ให้หลุดจากกัน

เจ้าถอยหลังกลับ
สู่สรรพแห่งฝัน
ที่บั่นสองจิต
ให้ปิดฉากลง



 ร้องไห้งอแง 


บอม ซอง ดุ๊ก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, MASAPAER, คนแบกไมค์, ไพร พนาวัลย์, เมฆา..., นพตุลาทิตย์, (ฟ้า) มารสุรา

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เสกสรรกลั่นอักษร....พลิ้วโอนอ่อนตามอารมณ์
25 มิถุนายน 2011, 09:47:AM
นพตุลาทิตย์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 217
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 519


เพียรผนึกฝึกร้อยถ้อยภาษา อักษราจากจิตลิขิตเขียน


profile.php?id=100001041331002
เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 25 มิถุนายน 2011, 09:47:AM »
ชุมชนชุมชน

ต่ำเพียงดินใฝ่ถวิลจินต์ยลฟ้า
อุปมาหมาเห่าสำเภาเหิน
เหมือนหมาวัดจัดจรห่อนทางเดิน
ดอกฟ้าเมินหน้าหนีไม่ปรีดา

อันตัวเราก็เท่านี้จะดีได้
แม้จะหมายได้รักสุนัขฟ้า
คงเบียนบ่ายหน่ายหนียากปรีดา
เพราะว่าฟ้าจรดดินปีนยากไป

ตุลาทิตย์
 น่าสงสารจริงๆ น่าสงสารจริงๆ น่าสงสารจริงๆ น่าสงสารจริงๆ น่าสงสารจริงๆ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, (ฟ้า) มารสุรา, บอม ซอง ดุ๊ก, รพีกาญจน์, เมฆา...

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

~oนพตุลาทิตย์o~[/colo
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s